三才 發表於 2013-5-27 07:44:24

【漢語大詞典●屍】

本帖最後由 三才 於 2013-5-27 08:02 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●屍</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[shīㄕ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』式脂切,平脂,書。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.古代祭祀時代死者受祭的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·楚茨』:“神具醉止,皇屍載起。</STRONG><STRONG>鼓鍾送屍,神保聿歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·士虞禮』:“祝迎屍,一人衰絰奉篚哭從屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“屍,主也。</STRONG><STRONG>孝子之祭,不見親之形象,心無所繫,立屍而主意焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·宣公八年』“祭之明日也”漢何休注:“祭必有屍者,節神也。</STRONG><STRONG>禮,天子以卿爲屍,諸侯以大夫爲屍,卿大夫以下以孫爲屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李華『卜論』:“夫祭有屍,自虞、夏、商、周不變。</STRONG><STRONG>戰國蕩古法,祭無屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.神主牌,以木爲之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·天問』:“武發殺殷何所悒?</STRONG><STRONG>載屍集戰何所急?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“言武王伐紂載文王木主,稱太子發,急欲奉行天誅,爲民除害也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·復古』:“蓋文王受命伐崇,作邑於豊,武王繼之,載屍以行,破商擒紂,遂成王業。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.立神像或神主。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·庚桑楚』:“子胡不相與屍而祝之,社而稷之乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元揭傒斯『敕賜漢昭烈帝廟碑』:“凡有功烈於民者,宜不限以地,使天下皆得屍而祝之,以繫其尙德慕義之心。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.擔任;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>承擔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·康王之誥序』:“康王既屍天子,遂誥諸侯,作『康王之誥』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·魏玄同傳』:“又屍厥任者,間非其選。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫中山『訓練革命軍人之講演·軍人精神教育』:“倘不能負此責任,坐視國家之因內擾而召外患,馴至於國亡種滅,其咎將誰屍邪?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.主持;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>執掌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·召南·采蘋』:“誰其屍之?</STRONG><STRONG>有齊季女。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐獨孤及『觀海』詩:“誰屍造化功,鑿此天地源。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『老子』:“蓋生者屍之於自然,非人力之所得與矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明陶宗儀『輟耕錄·造物有報復』:“既得罪,兄弟誅戮,家無噍類,但未知安安死所耳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>靜而思之,若有屍於冥冥之中者,不知造物果何如也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸龍啟瑞『魯隱公論』:“天下有惜其名而不足以成其事者,吾屍其事矣,不急居其名可也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.主,主體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·蘇秦列傳』:“寧爲雞口,無爲牛後”司馬貞索隱:“『戰國策』云‘寧爲雞屍,不爲牛從’。</STRONG><STRONG>延篤注云‘屍,雞中主也。</STRONG><STRONG>從謂牛子也。</STRONG><STRONG>言寧爲雞中之主,不爲牛之從後也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,今本『戰國策·韓策一』作“寧爲雞口,無爲牛後。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·揚雄傳下』:“胥靡爲宰,寂寞爲屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引李奇曰:“道化以寂寞爲主。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.謂在其位而無所作爲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『辭門下侍郞第二劄子』:“豈可以汙高位,屍重任,使朝廷獲曠官之譏,微臣受竊位之責?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“屍位”、“屍祿素餐”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>.享;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>居。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文子·符言』:“老子曰:‘欲屍名者必生事。’</STRONG><STRONG>事生即舍公而就私,倍道而任己。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『奏議·紀綱二』:“雖然,藩鎮屍士卒之上,而士卒依藩鎮以爲名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸薛福成『庸盦筆記·史料二·謝忠湣公保衛天津』:“厥後謝公獨屍其名者,則以其慷慨激發,願爲前驅,成功指顧,旋以殺賊捐軀,合於能禦大患以死勤事則祀之義。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9.屍體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·師』:“六三,師或輿屍,凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢陳琳『爲袁紹檄豫州』:“破棺躶屍,掠取金寶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『順宗實錄四』:“親與弟舁屍以歸,葬於其居之側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周而復『上海的早晨』第四部四一:“法院通知家屬去收屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10.謂如屍體一般。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·鄕黨』:“寢不屍,居不容。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何晏集解引包咸曰:“偃臥四體,布展手足,似死人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11.謂陳屍示眾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·桓公十五年』:“祭仲殺雍糾,屍諸周氏之汪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉肅『大唐新語·酷忍』:“&lt;趙持滿&gt;遂死獄中,屍於城西,親戚莫敢視。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇舜欽『推誠保德功臣贈太子太保韓公行狀』:“密發卒盡捕得百餘人,屍於市,郡中震肅,訖公去不復有盜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梁啟超『論報館之責任及本館之經曆』:“既而臣民犯顔,友邦側目……奬群盜爲義民,屍隣使於朝市。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12.收屍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·齊策五』:“夫戰之明日,屍死扶傷,雖若有功也,軍出費,中哭泣,則傷主心矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·僖公三十三年』:“我將屍女於是。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范寧注:“屍女者,收女屍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·獻帝紀一』:“勳被三創,前陣多死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>勳使人書木表曰:‘使國家屍我於此!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13.舒展。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『貞符』:“屍其肌膚,以達於夷途。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14.詈詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平廣記』卷三八三引南朝宋劉義慶『幽明錄·琅玡人』:“左右一人語曰:‘俗屍何癡!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此間三年是世中三十年。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15.通“夷”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·墬形訓』:“西方有形殘之屍,寢居直夢,人死爲鬼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於省吾『雙劍誃諸子新證·淮南子一』:“屍、夷古字通。</STRONG><STRONG>金文凡言蠻夷之‘夷’,均作‘屍’……西方有形殘之夷,與上句東方有君子之國對文。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戰國有屍佼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●屍】