豐碩 發表於 2013-2-6 10:42:03

【漢語大詞典●垂】

<P align=center>【漢語大詞典●垂】<p><br>
①[chuíㄔㄨㄟˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』是爲切,平支,禪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“埀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.掛下;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
懸掛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·都人士』:“彼都人士,垂帶而厲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『玉台新詠·古詩〈爲焦仲卿妻作〉』:“紅羅複斗帳,四角垂香囊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『旅夜書懷』詩:“星垂平野闊,月湧大江流。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『東方』第四部第四章:“東屋窗前有一個遮蔭的南瓜架,垂著三四個金紅色的大瓜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.伏;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
俯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝齊謝朓『詠竹』詩:“月光疎已密,風來起復垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『秋』一:“他垂著頭,神情十分頹喪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.用作敬詞,多用於上對下的動作。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:垂問;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
垂愛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
垂察。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.落下,流下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“垂涕”、“垂淚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.留傳;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
流傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·微子之命』:“功加於時,德垂後裔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·鄧禹傳』:“但願明公威德加於四海,禹得効其尺寸,垂功名於竹帛耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋文天祥『正氣歌』:“時窮節乃見,一一垂丹靑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:人民英雄永垂不朽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.伸,展。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·田子方』:“於是無人遂登高山,履危石,臨百仞之淵,背逡巡,足二分垂在外,揖御寇而進之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“足垂二分在外空。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·楚世家』:“秦爲大鳥,負海內而處,東面而立……膺擊韓魏,垂頭中國。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“垂頭,猶申頸也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言欲吞山東。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『敦煌變文集·破魔變文』:“魔女不信世尊之言……於是世尊垂金色臂,指魔女身,三箇一時化作老母。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蔣禮鴻通釋:“‘垂’作‘伸展’解。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.覆蓋;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
籠罩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『桐花』詩:“朧月上山館,紫桐垂好陰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『賀雨表』:“中使纔出於九門,陰雲已垂於四野。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.施與,賜予。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·本議』:“陛下垂大惠,哀元元之未贍,不忍暴士大夫於原野。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·行品』:“垂惻隱於有生,恒恕己以接物者,仁人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·王儉〈褚淵碑文〉』:“君垂冬日之溫,臣盡秋霜之戒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“言君垂恩有如冬日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范文瀾『唐代佛教·佛教各宗派』:“一堂僧徒無不心情惶惶,五體投地,個個唱佛號,哀求垂慈悲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.猶委,委置。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·尙賢下』:“是以百姓皆攸心解體,沮以爲善,垂其股肱之力,而不相勞來也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·富國』:“垂事養民,拊循之,唲嘔之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兪樾『諸子平議·荀子二』:“垂猶委也……垂事養民者,委事養民也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言委置其事以養民也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.隨,跟隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐崔令欽『教坊記』:“坊中諸女以氣類相似,約爲香火兄弟……兒郞有任宮僚者,宮忝與內人對,同日垂到內門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張鷟『朝野僉載』卷一:“幽州都督孫儉之入賊也……軍行後,幽州界內鵶鳥鴟鳶等幷失,皆垂軍去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.將近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·韋豹傳』:“今歲垂盡當辟,御史意在相薦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『祭常山神文』:“今夏麥垂登,而秋穀將槁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸史稿·聖祖紀三』:“朕臨御天下垂五十年,誠念民爲邦本,政在養民。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馮乃超『殘燭』詩:“我看著奄奄垂滅的燭火,追尋過去的褪色歡欣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.旁邊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·顧命』:“一人冕執戣,立於東垂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
一人冕執瞿,立於西垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫星衍疏:“垂是邊,蓋堂下之邊也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·王粲〈詠史〉』詩:“妻子當門泣,兄弟哭路垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“垂,邊也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·儒學傳上·陸德明』:“<德明>服巴豆劑,僵偃東壁下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>玄恕入拜牀垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何景明『戰城南』詩:“猛虎嚙人,翔於山垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“陲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>邊疆;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
邊地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·臣道』:“邊境之臣處,則疆垂不喪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“‘垂’與‘陲’同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·谷永傳』:“方今四夷賓服……三垂晏然,靡有兵革之警。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋哲宗元符二年』:“夏人屢敗……詔許其通好,歲賜如舊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自是西垂民少安。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.通“甀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>小口大腹的盛水容器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·備城門』:“城門上所鑿以救門火者,各一垂水,容三石以上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓間詁引蘇時學曰:“垂,所以盛水者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●垂】