【漢語大詞典●玉樊】
<P align=center>【漢語大詞典●玉樊】<p><br>1.明末詩人夏完淳有『玉樊堂詞』一卷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>后世常以“玉樊”稱其集。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸何其偉『書<夏節湣集>後』詩:“『湘眞集』行『玉樊』出,點點碧血流餘芬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>柳亞子『論詩三截句』之一:“平生私淑雲間派,除却『湘眞』便『玉樊』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>自注:“『夏內史集』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指夏完淳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸杜登水『夏舍人玉樊名完淳』詩:“玉樊王佐才,少小薄章句。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]