三才 發表於 2013-6-30 17:28:36

【漢語大詞典●姑息】

本帖最後由 三才 於 2013-6-30 17:35 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●姑息</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.猶苟安。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓上』:“君子之愛人也以德,細人之愛人也以姑息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“息猶安也,言苟容取安。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·唐肅宗乾元元年』:“自是之後,積習爲常,君臣循守,以爲得策,謂之姑息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“姑,且也;</STRONG><STRONG>息,安也;</STRONG><STRONG>且求目前之安也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王闓運『湘綺樓論文』:“人病在好名欲速,偸懶姑息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葉靈鳳『女媧氏之遺孽』:“我不知他之也甘心這樣姑息相處,果因了何事!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.無原則的寬容。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李肇『唐國史補』卷中:“德宗自復京闕,常恐生事,一郡一鎮,有兵必姑息之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元典章·刑部二·系獄』:“晝夜桎梏則恐致慘傷,姑息任情則或生不測。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第八回:“人家請先生的,開口就說要嚴;</STRONG><STRONG>老夫姑息的緊,所以不曾著他去從時下先生。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.謂寬大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『暴風驟雨』第一部十二:“如今民主政府行的是寬大政策,我要求你們姑息姑息,擔待擔待,留著我這條小命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.猶婦孺。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『屍子』卷下:“棄黎之言而用姑息之謀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>姑,婦;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>息,小兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●姑息】