三才 發表於 2013-6-30 16:24:56

【漢語大詞典●妖麗】

本帖最後由 三才 於 2013-6-30 16:26 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●妖麗</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.豔麗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·刺驕』:“昔者西施心痛而臥於道側,姿顔妖麗,蘭麝芬馥,見者咸美其容而念其疾,莫不躊躇焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·百官志上』:“女侍二人,皆選端正妖麗,執香爐,護衣服,奏事明光殿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『天彭牡丹譜』:“花開最早,而妖麗奪目。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.指豔麗的女子或花朵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·梁懷王劉揖傳』:“梁國之富,足以厚聘美女,招致妖麗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋劉克莊『賀新郞·客贈芍藥』詞:“數枝淸曉煩馳騎。</STRONG><STRONG>向小窗、依稀重見,蕪城妖麗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.形容歌聲之婉轉動聽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋聶冠卿『多麗·李良定公席上賦』詞:“逞朱唇、緩歌妖麗,似聽流鶯亂花隔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●妖麗】