三才 發表於 2013-6-30 16:23:50

【漢語大詞典●妖嬈】

<P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●妖嬈</FONT>】</FONT>
<P><BR>亦作“妖饒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.嫵媚多姿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐何希堯『海棠』詩:“著雨胭脂點點消,半開時節最妖嬈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋柳永『合歡帶』詞:“身材兒,早是妖嬈。</STRONG><STRONG>算風措,實難描。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『京本通俗小說·志誠張主管』:“說不盡萬種妖嬈,畫不出千般艷冶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明陸采『明珠記·郵迎』:“金花粉,玉鏡臺,粧罷妖嬈增百倍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『沁園春·雪』詞:“須晴日,看紅妝素裹,分外妖嬈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.指嬌媚的女子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『感婚賦』:“顧有懷兮妖嬈,用搔首兮屛營。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙幼文校注:“嬈,宋刊本『曹子建文集』作‘饒’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐法宣『和趙王觀妓』:“桂山留上客,蘭室命妖嬈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張孝祥『鷓鴣天』詞:“主翁若也憐幽獨,帶取妖饒上玉宸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『憐香伴·請封』:“儘咱們掠了金錢,擄了絲縑,奪了妖嬈,方顯得勇冠華夷,威行近遠的中山年少。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.形容歌聲婉轉動聽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐唐彦謙『漢代』詩:“豔詞傳靜婉,新曲定妖嬈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●妖嬈】