【漢語大詞典●妍】
<P align=center>【漢語大詞典●妍】<p><br>①[yánㄧㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』五堅切,平先,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
亦作“姸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦作“蔅”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.美麗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
美好。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉陸機『吳王郞中時從梁陳作』詩:“玄冕無醜士,冶服使我妍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『魏書·崔浩傳』:“浩纖妍潔白,如美婦人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐韓愈『送窮文』:“面醜心妍,利居衆後,責在人先。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸洪昇『長生殿·重圓』:“桂華正妍,露華正鮮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.巧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“妍手”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.聰慧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“妍黠”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
4.見“妍妍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]