【漢語大詞典●女桑】
<P align=center>【漢語大詞典●女桑】<p><br>小桑樹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“猗彼女桑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“女桑,荑桑也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>朱熹集傳:“女桑,小桑也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢枚乘『七發』:“女桑河柳,素葉紫莖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『爾雅·釋木』:“女桑,桋桑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>郭璞注:“今俗呼桑樹小而條長者爲女桑樹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸王夫之『九昭』:“飄女桑之季葉兮,哀弱喪之便娟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]