三才 發表於 2013-6-19 07:54:05

【漢語大詞典●季子】

本帖最後由 三才 於 2013-6-19 07:57 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●季子</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.指春秋時吳季劄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爲吳王壽夢少子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不受君位,封於延陵,號延陵季子,省稱“季子”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曆聘各國,過徐,徐君愛其劍,季子爲使上國,未與。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及返,徐君已死,乃系其寶劍於徐君塚樹而去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事見『史記·吳太伯世家』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后人稱頌其高風亮節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『陳書·宣帝紀』:“詠季子之高風,思城陽之遠託。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.借指情誼生死不渝者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐司空曙『哭苗員外呈張參軍』詩:“季子生前別,羊曇醉後悲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“延陵季子”、“延陵劍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.指戰國時洛陽人蘇秦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦早年外出遊說,黃金耗盡,窮困而歸,家人皆恥笑之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后佩六國相印,又經洛陽,兄弟妻嫂不敢仰視。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦問其嫂:“何前倨而後恭也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>嫂答:“見季子位高金多也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說蘇秦字季子,一說嫂呼小叔爲“季子”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事見『史記·蘇秦列傳』“見季子位高金多也”裴駰集解、司馬貞索隱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后借指窮困者或先窮后通者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐牟融『贈歐陽詹』詩:“爲客囊無季子金,半生蹤跡任浮沉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐高適『別王徹』詩:“離別未足悲,辛勤當自任。</STRONG><STRONG>吾知十年後,季子多黃金。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明沈鯨『雙珠記·幷拜榮陞』:“嘆李廣侯封數奇,今做了腰印季子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●季子】