三才 發表於 2013-6-18 06:56:25

【漢語大詞典●子期】

<P align=center>【漢語大詞典●子期】<p><br>
即鍾子期。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋時楚人,精於音律,與伯牙友善。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>伯牙鼓琴,志在高山流水,子期聽而知之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子期死,伯牙絕弦破琴,終身不復鼓琴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『呂氏春秋·本味』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李嶠『琴』詩:“子期如可聽,山水響餘哀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李山甫『贈彈琴李處士』詩:“三尺焦桐七條線,子期師曠兩沈沈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀韋莊『贈峨嵋山彈琴李處士』詩:“子期子野俱不見,烏啼鬼哭空傷悲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“伯牙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●子期】