三才 發表於 2013-6-11 08:58:26

【漢語大詞典●強】

<P align=center>【漢語大詞典●強】<p><br>
①[qiánɡㄑㄧㄤˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』巨良切,平陽,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“強”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.米中蟲,即強蛘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·蟲部』:“強,蚚也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從蟲,弘聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張舜徽約注:“孔廣居曰:‘弘聲不諧,不但秦刻石從口,即漢隸亦皆從口。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>愚意強,米中蛀蟲也,從蟲口,會意;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
弜省聲。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按:籀文從彊聲,則強當從彊省聲明矣,『玉篇』‘強’下云:‘米中蠹小蟲。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此本義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此蟲形小色黑體堅,米穀中多有之,湖湘間名之爲鐵蠱牛,喩其強有力也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“強蛘”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>硬弓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
須用強力拉開的弓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尹文子·大道上』:“宣王好射,說人之謂己能用強也,其實所用不過三石。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·絳侯周勃世家』:“常爲人吹簫給喪事,材官引彊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解引『漢書音義』:“能引彊弓官,如今挽彊司馬也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『前出塞』詩之六:“挽弓當挽強,用箭當用長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『金史·烏延蒲盧渾傳』:“蒲盧渾膂力絶人,能挽強射二百七十步。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>壯健;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
靑壯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·勸學』:“螾無爪牙之利,筋骨之強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『答元侍御書』:“足下年尙彊,嗣德有繼,將大書特書屢書而不一書而已也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋賀鑄『臨江仙』詞:“筋骸難強,久坐沐猴禪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『山雨』:“這人是東莊的,比我小兩歲,人身子骨不算強,有個氣喘病。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>特指四十歲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮上』:“四十曰強,而仕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王應奎『柳南隨筆』卷二:“時唐吏部東江已爲名諸生,年亦及強矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>強盛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·勢』:“亂生於治,怯生於勇,弱生於彊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·張耳陳餘列傳』:“楚雖彊,後必屬漢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉孫楚『爲石仲容與孫皓書』:“虎臣武將,折衝萬里,國富兵強,六軍精練。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『策別八』:“苻堅以戎狄之種,至爲霸王,兵彊國富。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指強大者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·五蠹』:“從者,合衆弱以攻一強也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『登大雷岸與妹書』:“棲波之鳥,水化之蟲,智吞愚,彊捕小。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>或謂使強盛,使強大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·奸劫弑臣』:“此管仲之所以治齊,而商君之所以強秦也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢荀悅『漢紀·武帝紀一』:“務苑囿之大,不恤農時,非所以強國富民也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『眞興寺閣』詩:“寫眞留閣下,鐵面眼有棱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>身強八九尺,與閣兩崢嶸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王十朋集注:“杜子美『洗兵馬』詩:‘張公一生江海客,身長九尺鬚眉蒼。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>擅長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
善於。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·啟母塗山』:“禹爲天子,而啓爲嗣,持禹之功而不殞,君子謂塗山彊於教誨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·閹官傳·王遇』:“遇性巧,強於部分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北都方山、靈泉道俗居宇及文明太后陵廟……內外諸門制度,皆遇監作。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>精力有餘者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·周頌·載芟』:“侯彊侯以。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“強,強力也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“彊,有餘力者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>泛指有餘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『樂府詩集·橫吹曲辭五·木蘭詩之一』:“策勳十二轉,賞賜百千強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『春水生』詩之二:“一夜水高二尺強,數日不可更禁當。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>仇兆鼇注:“強,多也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金元好問『征西戰士謠』:“三十未有二十強,手內虵矛丈八長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸阮元『小滄浪筆談』卷三:“黃縣庫中存一古器,口徑一尺四寸五分,腹深二寸七分強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:四分之一強。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指物品的價格低廉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·眾名姬春風吊柳七』:“粉花香,粉花香,貪花人一見便來搶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>紅個也忒貴,白個也弗強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>超過;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勝過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·平原君虞卿列傳』:“毛先生以三寸之舌,彊於百萬之師。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第四六回:“小弟在靑楓城六年,得飲白水,已爲厚幸,只覺強於馬溺多矣!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『春』四:“這比在書房里讀『女四書』、『列女傳』之類強多了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“強如”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
優越。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代無名氏『武肅王有旨石橋設齋會進一詩』之二:“景強偏感高僧上,地勝能令遠思開。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張先『菩薩蠻』詞:“牡丹含露眞珠顆,美人折向簾前過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>含笑問檀郞:花強妾貌強?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第十六回:“強!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 強!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 強!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 此計更妙!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 更妙!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『暴風驟雨』第二部一:“我尋思七十二行,莊稼爲強,還是地里活實在。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堅決。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·齊策一』:“七日,謝病強辭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鮑彪注:“強,猶固。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·周昌傳』:“而昌庭爭之強,上問其說,昌爲人吃,又盛怒,曰:‘臣口不能言,然臣期期知其不可。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『處士盧君墓志銘』:“法曹爭尤強,遂幷收法曹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堅強;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
堅定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·皋陶謨』:“彊而義。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“無所屈撓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“強,謂性行堅強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·修身』:“志不彊者智不達。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言不信者行不果。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『息國夫人墓志銘』:“二男:戡,左威衛倉曹參軍;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
成,左淸道率府錄事參軍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戡,強以肅;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
成,敏以和。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂使堅強,使堅定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·學記』:“故君子之教喩也,道而弗牽,強而弗抑,開而弗達。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“謂師微勸學者,使神識堅強,師當隨才而與之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>強暴;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強橫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“心使氣曰強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳鼓應注:“強,逞強暴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·刑法志』:“政在抑彊扶弱,朝無威福之臣,邑無豪桀之俠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王韜『甕牖餘談·印度叛英』:“於是英主命將出師,剪暴鋤強,以安反側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示程度高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『讀詔書』詩:“去秋東出汴河梁,已見中州旱勢強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋楊萬里『木犀』詩之一:“只道秋花豔未強,此花儘更有商量。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:他的責任心很強。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋有強鉏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·莊公十六年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強②[qiǎnɡㄑㄧㄤˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』巨兩切,上養,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“強”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.勸勉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·地官·司諫』:“掌糾萬民之德而勸之朋友,正其行而強之道藝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“強猶勸也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.勉力;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勤勉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王下』:“君如彼何哉?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 強爲善而已矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“強,勉也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·老子韓非列傳』:“子將隱矣,彊爲我著書。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·裴遵慶傳』:“幼彊學,該綜圖傳,外晦內明,不干當世。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.強迫;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勉強。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公元年』:“鄭徐吾犯之妹美,公孫楚聘之矣;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
公孫黑又使強委禽焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·汲鄭列傳』:“上以爲淮陽,楚地之郊,乃召拜黯爲淮陽太守。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黯伏謝不受印,詔數彊予,然後奉詔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐蔣防『霍小玉傳』:“生起,請玉唱歌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>初不肯,母固強之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>發聲淸亮,曲度精奇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十一:“我非忘卿,只因歸到家中,叔父先已別聘,強我成婚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳天華『猛回頭』:“我等但求莫失這與外族做對的大宗旨,其餘下手的方法,也就聽各人自便,毫不能相強的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“繈”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明陶宗儀『輟耕錄·發宋陵寢』:“吾謂趙氏昔者家已破,程嬰、公孫杵臼強育其眞孤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“強葆”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強③[jiànɡㄐㄧㄤˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』巨兩切,上養,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“強”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
倔強;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
固執。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元李壽卿『伍員吹簫』第一折:“惱得我伍員心怒,打這廝十分的口強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明馮夢龍『智囊補·小慧·江虨』:“此女性甚正彊,無有登車理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李玉『淸忠譜·創祠』:“一頓老拳頭,幾個兇巴掌,打得我好一似落湯雞,弗敢強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『山鄕巨變』上二:“這位伯伯是個強脾氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強④[jiānɡㄐㄧㄤ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“強”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>同“彊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強⑤[qiānɡㄑㄧㄤ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“強”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“強水”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●強】