三才 發表於 2013-6-2 16:58:32

【漢語大詞典●弘】

<P align=center>【漢語大詞典●弘】<p><br>
①[hónɡㄏㄨㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡肱切,平登,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.弓聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·弓部』:“弘,弓聲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.大;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
廣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·顧命』:“赤刀、大訓、弘璧、琬琰在西序。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“弘訓大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·杜喬傳論』:“夫稱仁人者,其道弘矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉知幾『史通·惑經』:“聖人設教,其理含弘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.廓大;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
光大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·康誥』:“汝惟小子,乃服惟弘王,應保殷民。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“惟弘大王道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·衛靈公』:“人能弘道,非道弘人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁沈約『齊故安陸王碑文』:“弘義讓以勖君子,振平惠以字小人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐楊巨源『上劉侍中』詩:“一言弘社稷,九命備珪璋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黃侃『〈新方言〉後序二』:“惟餘杭章先生,生千載之季,直諸夏之微,息肩東夷,弘此絶業。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.寬容。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·庾炳之傳』:“陛下遲遲舊恩,未忍窮法,爲弘之大,莫復過此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弘宥”、“弘恕”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢有弘恭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『漢書』本傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●弘】