三才 發表於 2013-6-1 19:11:24

【漢語大詞典●引】

本帖最後由 天梁 於 2013-9-12 09:28 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●引</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[yǐnㄧㄣˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』余忍切,上軫,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』羊晉切,去震,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.拉弓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>開弓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·考工記·弓人』:“維體防之,引之中參。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·田子方』:“列御寇爲伯昏無人射,引之盈貫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醫宗金鑑·幼科雜病心法要訣·驚風八候』:“引狀兩手若開弓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>注:“引者,手若開弓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.延長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>延續。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·楚茨』:“子子孫孫,勿替引之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“引,長也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·班固傳』:“固又作『典引篇』,述敘漢德。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“典謂『堯典』,引猶續也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·梁紀上』:“風之靡草,不足比也,政小引日月耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.伸著(頸項)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李深『遊爛柯山』詩之一:“坐引群峰小,平看萬木低。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“引領”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.申,表達。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元喬吉『揚州夢』楔子:“蔬食薄味,不堪獻敬,聊引餞意耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.牽引;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>拉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓上』:“喪服,兄弟之子,猶子也,蓋引而進之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·脩務訓』:“引之不來,推之不往。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『新婚別』詩:“兔絲附女蘿,引蔓故不長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.系於車軸而引車前行的皮帶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·王霸』:“緜緜常以結引馳外爲務。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“引讀爲靷。<BR></STRONG><STRONG><BR>靷,引軸之物。</STRONG><STRONG><BR><BR>結引,謂繫於軸所以引車也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·漢順帝永建二年』:“其後帝乃爲英設壇,令公車令導,尙書奉引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“引,與靷同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·既夕禮』:“設披,屬引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“引,所以引柩車,在軸輴曰紼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓下』:“弔於葬者必執引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸吳榮光『吾學錄·喪禮三』:“古以車載柩,挽車之索謂之引,亦謂之紼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.指牽引柩車的繩索。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因稱出殯爲發引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·淮南衡山列傳』:“河南治建,辭引淮南太子及黨與。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·蘇建傳』:“虞常果引張勝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8.株連;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>攀供。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·行葦』:“黃耇台背,以引以翼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“使人以禮在前導引之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·魏公子列傳』:“公子引侯生坐上坐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『水利』:“宋人引淠,魏人引河。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『合同文字』楔子:“我和二嫂引著安住孩兒,趁熟走一遭去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王老九『張老漢賣余糧』詩:“你引咱娃去討飯,把你心血沒勞干?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9.引導;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>帶領;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>疏導。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·代趙夫人』:“襲滅代王,迎取其姉,姉引義理,稱說節禮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·事類』:“至若胤征羲和,陳『正典』之訓;</STRONG><STRONG>盤庚詰民,敘遲任之言,此全引成辭,以明理者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『非國語上·料民』:“聖人之道,不窮異以爲神,不引天以爲高。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷一:“御史王象恆力言非策,引哥舒翰出潼關爲戒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10.征引;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>援引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢荀悅『漢紀·昭帝紀』:“光乃引延年爲給事中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『暮秋遣興呈蘇侍御』詩:“聖朝尙飛戰鬪塵,濟世宜引英俊人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11.荐舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·刺客列傳』:“荊軻廢,乃引其匕首以擿秦王。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陶潛『歸去來兮辭』:“引壺觴以自酌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉潘嶽『悼亡詩』:“衾裳一毀撤,千載不復引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12.抽取;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>執持;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>取用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡<西京賦>』:“五都貨殖,既遷既引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“遷謂徙之於彼,引謂納之於此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13.收納,引進。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·蔡邕傳』:“虹晝見御座庭前,色靑赤,上引邕問之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·庾冰傳』:“廣引時彦,詢於政道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14.招致。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·方正』:“友人慙,下車引之,元方入門不顧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『龍虎鉛汞論』:“吾目引於色,耳引於聲,口引於味,鼻引於香,火輒隨而麗之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『沁園春·雪』詞:“江山如此多嬌,引無數英雄競折腰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15.逗引;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>誘引;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吸引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·五常政大論』:“堅成之紀,是謂收引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王冰注:“引,斂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·趙策三』:“秦軍引而去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·入官』:“篤之以累年之業,不因其力,則民引而不從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·張巡傳』:“賊覺,拒之,且戰且引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“引逸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16.收斂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>退避。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公元年』:“引其封疆,何國蔑有?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“引,正也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17.正,劃定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·五輔』:“上下交引而不和同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·梅福傳』:“故京兆尹王章,資質忠直,敢面引廷爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18.爭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·辛雄傳』:“經拷不引,傍無三證。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周書·樂運傳』:“解兆民之慍,引萬方之罪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·梁武帝天監十五年』:“謂情狀已露,隱避不引,考訊以理者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“引咎”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19.承當;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自承。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·潘嶽〈寡婦賦〉』:“感三良之殉秦兮,甘捐生而自引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“自引,自殺也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20.引決,自盡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄·事實一』:“余讀唐『柳氏家訓』載:柳公綽爲中丞日,張平叔以僥倖承寵。</STRONG><STRONG>及罪發,鞠於憲司,吏引曰:‘張侍郞公!’<BR></STRONG><STRONG><BR>綽叱曰:‘贓吏豈可呼官!’<BR></STRONG><STRONG><BR>據案復引曰:‘囚張平叔,繫於別圄。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“引慮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21.傳喚罪人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·律曆志上』:“度者,分、寸、尺、丈、引也……十丈爲引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·元世祖至元二十六年』:“南北鹽均以四百斤爲引,今權豪家多取至七百斤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸史稿·世宗紀』:“茶三十四萬二千三百五十一引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長度單位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古以十丈爲一引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·馬融〈長笛賦〉』:“故聆曲引者,觀法於節奏,察度於句投。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“引,亦曲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·謝靈運〈會吟行〉』:“六引緩淸唱,三調佇繁音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉良注:“六引,古歌曲名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李宣古『杜司空席上賦』詩:“能歌姹女顔如玉,解引蕭郞眼似刀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古謠諺』卷一百引宋張表臣『珊瑚鉤詩話』卷三:“徒歌謂之謠,品秩先後,序而推之謂之引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又爲唐宋雜曲(詞)的一種體裁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張先有『靑門引』詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兪平伯『唐宋詞選釋·〈前言〉』:“‘南唐’之變‘花間’,變其作風不變其體--仍爲令、引之類。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『雜體詩·效謝莊〈郊遊〉』:“氣淸知雁引,露華識猿音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>重量單位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋以后鹽或茶運銷時以“引”爲計量單位,每引規定的斤數,不同時期和地區各不相同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王勃『滕王閣序』:“敢竭鄙誠,恭疏短引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『集外集·〈癡華鬘〉題記』:“嘗稱百喩,而實缺二者,疑舉成數,或幷以卷首之引,卷末之偈爲二事也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24.樂曲體裁名,有序奏之意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宣和遺事』前集:“蔡京又更茶法,天下立茶塲,拘榷茶貨,令客人赴官請引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自於茶園買茶,赴官稱驗,納息批引,限日販賣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明唐玉『翰府紫泥全書·托人給引』:“某欲他往,煩給一引,使奔四方關津處所得無留難。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·白娘子永鎮雷峰塔』:“許宣吟詩已畢,央李員外衙門上下打點,使用了錢,見了大尹,給引還鄕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:茶引、竹引。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25.泛指吟唱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『金史·食貨志三』:“戶部尙書蔡松年復鈔引法,遂制交鈔,與錢幷用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·食貨志下三』:“大觀元年,詔改四川交子務爲錢引務……二年,而陝西、河東皆以舊錢引入成都換易。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26.文體名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐以后始有此體,大略如序而稍爲簡短。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周密『武林舊事·乾淳教坊樂部』:“雜劇色……孫子貴引、潘浪賢引兼末部頭、王賜恩引。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“引戲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27.路引,通行證。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>28.古紙幣名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>29.引戲的省稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●引】