三才 發表於 2013-6-1 18:46:10

【漢語大詞典●弔】

本帖最後由 三才 於 2013-6-1 18:51 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●弔</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[diàoㄉㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』多嘯切,去嘯,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“吊”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.祭奠死者或對遭喪事及不幸者給予慰問。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·士喪禮』:“君使人弔,徹帷,主人迎於寢門外。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢賈誼『吊屈原文』:“造託湘流兮,敬弔先生。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『祭十二郞文』:“今吾使建中祭汝,弔汝之孤與汝之乳母。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋魏泰『東軒筆錄』卷一:“內侍如旨,往見翰,因弔其遷謫之久。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.指祭奠的儀式。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『花月痕』第五一回:“先一日就在軒軒草堂開了一天弔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.傷痛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>憑吊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·檜風·匪風』:“顧瞻周道,中心弔兮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“弔,傷也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二十四年』:“昔周公弔二叔之不咸,故封建親戚以蕃屛周。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·張儀列傳』:“群臣皆賀,陳軫獨弔之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孫光憲『楊柳枝』詞:“萬株枯槁怨亡隋,似弔吳臺各自垂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·胡銓傳』:“今日之議若成,則有可弔者十;</STRONG><STRONG>若不成,則有可賀者亦十。</STRONG><STRONG>請爲陛下極言之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸趙翼『五牧鎮爲宋將尹玉戰死處』詩:“五牧塘邊路,經過弔夕陽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.文體名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·胡廣傳』:“乃悉撰次首目,爲之解釋,名曰『百官箴』,凡四十八篇。</STRONG><STRONG>其餘所著詩、賦、銘、頌、箴、弔及諸解詁,凡二十二篇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·哀吊』:“或驕貴而殞身,或狷忿以乖道,或有志而無時,或美才而兼累:追而慰之,幷名爲弔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.釣取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弔名”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.勾起;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>引逗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀韋莊『黃藤山下聞猿』詩:“黃藤山下駐歸程,一夜號猿弔旅情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明顧起元『客座贅語·詮俗』:“若置之,若不置之,似有係焉者,又或與而不必與不盡與也曰弔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:吊胃口。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.勾引,勾搭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弔膀子”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>.懸掛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃六鴻『福惠全書·刑名·監禁』:“將犯人足弔起,頭向下臥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9.牽掛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李英儒『野火春風斗古城』第十八章一:“我生養了曉冬二十八年,我的心吊了二十八年,沒一時一刻放下的時候。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10.掉落;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>跌落。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『馮玉蘭』第四折:“因向船頭點閘水軍,一時不小心,弔在江中了也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·閑云庵阮三償冤債』:“女兒撲簌簌弔下淚來,低頭不語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蔣士銓『一片石·訪墓』:“當日編歌兒的娘娘,是吊在河裏淹死的呢!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第五回:“原來那瘟貓把牀頂上的板跳蹋一塊,上面弔下一個大篾簍子來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11.調換;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>搬弄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『金甁梅詞話』第三二回:“翻過來,弔過去,左右只是這兩套。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·杜子春三入長安』:“又想道:‘這老官兒既有心送我銀子,早晩總是一般的,又弔什麽古今,論什麽故事?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12.舊時錢幣單位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>最初以一千個制錢爲一吊,后來各地算法不一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北京以一百個制錢或十個銅元爲一吊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何良俊『四友齋叢說·史八』:“是日十三位道長,每一箇馬上人要錢一弔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一弔者千錢也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『金甁梅詞話』第三二回:“薛內相心中大喜,喚左右拏兩弔錢出來,賞賜樂工。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第十三回:“送你冰光細絲三十兩,十匹大梭布,兩匹綾機絲紬,六吊黃邊錢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13.裝扮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明陳大聲『醉花陰·賞燈』套曲:“粧一個姜子牙大雪裏釣磻溪;</STRONG><STRONG>弔一個杜子美騎驢醉瀼西。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14.把皮桶子加面子或里子縫成衣服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弔面”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15.調取;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>提取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·汪大尹火燒寶蓮寺』:“汪大尹次日弔出衆犯,審問獄中緣何藏得許多兵器。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三五回:“&lt;大主考&gt;照號吊了墨卷,拆開彌封。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二十年目睹之怪現狀』第四三回:“笑的太利害了,驚動了主考,弔了這本卷子去看,要看他底下還有甚笑話。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弔卷”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16.男性生殖器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>多用作詈詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金董解元『西廂記諸宮調』卷三:“生笑曰:‘兩句傳示,尙自踈脫,怎背誦『華嚴經』呵?</STRONG><STRONG>禿弔!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>弔,一本作“屌”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新華月報』1980年第8期:“坐一整天汽車,沒聽小馮說過一句話,這時他開腔了,沖頭沖腦地說:‘吊哩!</STRONG><STRONG>還做詩哩!</STRONG><STRONG>我一夏天吃的冰棍太多,心里的詩早凍死一干二淨。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>弔②[dìㄉㄧˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』都歷切,入錫,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.至;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>來。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·盤庚下』:“肆予沖人,非廢厥謀,弔由靈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“弔,至。</STRONG><STRONG>靈,善也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“衆謀必有異見,故至極用其善者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“弔,音的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·天保』:“神之弔矣,詒爾多福。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“弔,至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“言王已致神之來至矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“弔,都歷反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·鞏仙』:“女子弔場數語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何垠注:“弔,都歷切,至也。</STRONG><STRONG>言至場才數語也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.善。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·節南山』:“不弔昊天,不宜空我師。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“弔,至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“至,猶善也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不善乎昊天,愬之也不宜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“弔……丁歷切。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公二十六年』:“帥群不弔之人,以行亂於王室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“不弔即不淑,不善,不祥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『陳書·高祖紀上』:“昊天不弔,鍾亂於我國家。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋高宗紹興十二年』:“其冊曰:‘皇帝若曰:咨爾宋康王趙構,不弔,天降喪於爾邦。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●弔】