三才 發表於 2013-5-31 07:15:53

【漢語大詞典●屑屑】

本帖最後由 三才 於 2013-5-31 07:20 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●屑屑</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.勞瘁匆迫貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公五年』:“禮之本末將於此乎在,而屑屑焉習儀以亟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王莽傳上』:“晨夜屑屑,寒暑勤勤,無時休息,孳孳不已者,凡以爲天下,厚劉氏也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『曉將別』詩:“屑屑命僮御,晨裝儼已齊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·武孝廉』:“一日,石失印綬,合署沸騰,屑屑還往,無所爲計。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.瑣屑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猥瑣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽修『石曼卿墓表』:“獨慕古人奇節偉行非常之功,視世俗屑屑,無足動其意者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴名世『汪河發墓志銘』:“河發性倜儻好交遊,視世俗群兒屑屑不足當意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.特意、著意貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·蜀志·宗預傳』:“吾等年踰七十,所竊已過,但少一死耳,何求於年少輩而屑屑造門邪?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋兪文豹『吹劍四錄』:“上達之士,能安時處順,由行於天理之中,故不屑屑於占算推測。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『春在堂隨筆』卷八:“若紀文達『閱微草堂』五種,專爲勸懲起見。</STRONG><STRONG>敘事簡,說理透,不屑屑於描頭畫角。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊樹達『積微居小學述林·<史記會注考證駁議>序』:“君之爲此者,以偶觸其書,姑以爲述作之發端而已,非屑屑與彼爭短長也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.介意貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋張世南『遊宦紀聞』卷十:“其家雖號寒啼飢,而凝式不屑屑也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.象聲詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『悼室人』詩之九:“感此增嬋娟,屑屑涕自滋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孟郊『往河陽宿峽陵寄李侍御』詩:“暮天寒風悲屑屑,啼鳥遶樹泉水噎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋彭乘『續墨客揮犀·虞美人草行』:“英雄本學萬人敵,何用屑屑悲紅粧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周稚廉『謁金門』詞:“風屑屑,吹冷一簾新月。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●屑屑】