三才 發表於 2013-5-28 07:27:58

【漢語大詞典●屈奇】

本帖最後由 三才 於 2013-5-28 07:33 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●屈奇</FONT>】</FONT>
<P><BR>奇異。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文子·符言』:“老子曰:‘聖人無屈奇之服,詭異之行。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·廣川惠王劉越傳』:“謀屈奇,起自絶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“屈奇,奇異也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『寄崔二十六立之』詩:“西城員外丞,心跡兩屈奇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王念孫『讀書雜志·淮南十四』“屈奇”:“屈奇,猶瑰異耳……司馬相如『上林賦』‘摧崣崛崎’,義與屈奇相近。</STRONG><STRONG>屈奇雙聲字,似不當分爲兩義也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>章炳麟『<南洋華僑志>序』:“&lt;僑人&gt;獨苦無藝能風義,空信讖書屈奇之文,謂胡運當自絶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●屈奇】