三才 發表於 2013-5-25 18:43:31

【漢語大詞典●實】

本帖最後由 三才 於 2013-5-25 18:48 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●實</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[shíㄕˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』神質切,入質,船。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“宲”的今字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“實”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.充足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>富裕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·越語下』:“田野開闊,府倉實,民衆殷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢焦贛『易林·歸妹之咸』:“文君之德,養仁致福,年無胎夭,國富民實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:殷實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.財富;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>財物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·文公十八年』:“聚歛積實,不知紀極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“實,財也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·表記』:“君子尊仁畏義,恥費輕實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“實,謂財貨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·本經訓』:“實不聚而名不立。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.物品;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>物產;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>物資。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·歸妹』:“女承筐無實,士刲羊無血。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公五年』:“若夫山林、川澤之實,器用之資,皁隸之事,官司之守,非君所及也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·左思〈吳都賦〉』:“數軍實乎桂林之苑,饗戎旅乎落星之樓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉逵注:“鄭氏曰:軍所討獲曰實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『吊武侍御所畫佛文』:“既又逢月旦十五日,復出其篋實而陳之,抱嬰兒以泣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.實惠;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實利。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·下賢』:“今女欲官則相位,欲祿則上卿,既受吾實,又責吾禮,無乃難乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳奇猷校釋:“實,猶實利也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉傅玄『傅子·重爵祿』:“夫爵者位之級,而祿者官之實也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.寬廣,廣大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·節南山』:“節彼南山,有實其猗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經義述聞·毛詩中』:“實,廣大貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說,滿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見毛傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“實實”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.充實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>充滿;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>填塞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公七年』:“爲章華之宮,納亡人以實之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·招魂』:“瑤漿蜜勺,實羽觴些。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“實,滿也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·五帝本紀』:“瞽叟與象共下土實井。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“亦作‘填井’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·狄仁傑傳』:“罷安東,實遼西。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸紀昀『閱微草堂筆記·姑妄聽之二』:“禪室甚潔,而以板實其後窗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.指容納,容受。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·逍遙遊』:“魏王貽我大瓠之種,我樹之成,而實五石。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8.指堅實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>踏實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>內部完全填滿,沒有空隙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·虛實』:“兵之形,避實而擊虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丁玲『奔』:“這一群人一走了進來,就塞實了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『人民文學』1977年第7期:“鬧不淸我撳亮幾回手電,幾回張望過對面屋里有沒有動靜,我不敢睡實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:實心兒鐵球;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>河水已經凍實了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>.實際;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·既濟』:“東隣殺牛,不如西隣之禴祭實受其福。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·崔暹傳』:“歲餘,奴告暹謀反,鎖赴晉陽,無實,釋而勞之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宣和遺事』前集:“朝廷遣黃潛善按視,潛善歸謂訛傳,不以實聞於上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『戰爭和戰略問題』五:“遊擊戰爭雖在戰爭全體上居於輔助地位,但實占據著極其重要的戰略地位。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10.實質;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實在內容。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·滕文公上』:“夏后氏五十而貢,殷人七十而助,周人百畝而徹,其實皆什一也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·譏日』:“作車不求良辰,裁衣獨求吉日,俗人所重,失輕重之實也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王守仁『大學問』附明錢德洪曰:“四方學者徒喜領悟之易,而未究其躬踐之實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11.誠實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眞實,不虛假。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·劉向〈九歎·逢紛〉』:“后聽虛而黜實兮,不吾理而順情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“實,誠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·曹褒傳』:“後坐上災害不實免。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『與祠部陸員外書』:“其爲人,淳重方實,可以任事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沈從文『王謝子弟』:“大爺心實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>管樺『將軍河』第一部第十九章:“我說古佩雄,那賬上的數碼實不實啊?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12.指呆板,不靈活。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『光明日報』1982.11.3:“人民喜歡漂亮的人與衣服,不要搞得太實了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13.確實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>的確。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·莊公八年』:“我實不德,齊師何罪?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『舉張正甫自代狀』:“可謂古之老成,朝之碩德,久處散地,實非所宜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第九十回:“山明水秀,令小弟應接不暇,實是難得。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丁玲『太陽照在桑干河上·寫在前邊』:“那些工作作風實不足爲法。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14.實行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實踐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·板』:“靡聖管管,不實於亶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“不能用實於誠信之言,言行相違也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公十二年』:“欒伯善哉!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實其言,必長晉國。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公十二年』:“於是卿不書,不實其言也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“雖有盟約,然未實行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15.證明;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>核實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·湯問』:“湯又問曰:‘四海之外奚有?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>革曰:‘猶齊州也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>湯曰:‘汝奚以實之?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·精神訓』:“衆人以爲虛言,吾將舉類而實之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“實,明。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·順帝紀』:“詔幽、幷、涼州刺史,使各實二千石以下至黃綬,年老劣弱不任軍事者,上名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『本朝政要策·管榷』:“太祖知百姓疾苦五代之政,欲與之休息,故詔書屢下,弛鹽禁於河北,實鹽價於海濱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·石淸虛』:“邢託言石失已久。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>叟笑曰:‘客舍非耶?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>邢便請入舍,以實其無。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16.果實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩經·周南·桃夭』:“桃之夭夭,有蕡其實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·馬援傳』:“援在交阯,常餌薏苡實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『奏汴州得嘉禾嘉瓜狀』:“或延蔓敷榮,異實共蔕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明徐弘祖『徐霞客遊記·閩遊日記前』:“窟旁有野橘三株,垂實纍纍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>臧克家『六機匠』詩:“這是多么叫人痛心的事:像你這樣一粒種子,埋在封建的泥土里,開不出花也結不成實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17.指結果實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>結子實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·子罕』:“苗而不秀者有矣夫,秀而不實者有矣夫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏賈思勰『齊民要術·種桃柰』:“桃性早實,三歲便結子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『祭晉祠文』:“實我來麰,秀我稌黍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18.生長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成熟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·時則訓』:“十月失政,四月草木不實,十一月失政,五月下霜雹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“實,長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19.果然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語五』:“其妻曰:‘諸大夫莫子若也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>然而民不能戴其上久矣,難必及子乎!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>盍亟索士整庇州犂焉。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>得畢陽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及欒弗忌之難,諸大夫害伯宗,將謀而殺之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>畢陽實送州犂於荊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉淇『助字辨略』卷五引上文曰:“此‘實’字,猶云果也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20.通“寔”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>相當於“是”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>這。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·頍弁』:“有頍者弁,實維伊何?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“實猶是也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言幽王服是皮弁之冠,是維何爲乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·韓奕』:“實墉實壑,實畝實藉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“實當作寔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙魏之東,實、寔同聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>寔,是也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>……故築治是城,濬脩是壑,井牧是田畝,收斂是賦稅,使如故常。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21.通“寔”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>相當於“是”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>就是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·定公十年』:“夏,公會齊侯於祝其,實夾谷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“夾谷即祝其也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·秦本紀』:“大費生子二人:一曰大廉,實鳥俗氏;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二曰若木,實費氏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·體性』:“辭爲膚根,志實骨髓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『唐故越州刺史薛公神道碑銘』:“刑部五男:乂終郞,丹終賓客,擁終御史,公實刑部府君第某子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明方孝孺『祭從兄希聲』:“我之先君,實汝伯兄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22.結構助詞,用在動詞和它的賓語之間,起把賓語提前的作用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公五年』:“鬼神非人實親,惟德是依。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『衢州徐偃王廟碑』:“王之聞孫,世世多有,唯臨茲邦,廟土實守。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23.語助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以加強語意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·生民』:“實覃實訏,厥聲載路。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公十二年』:“敢布腹心,君實圖之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語八』:“公曰:‘子實圖之。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·君奭』:“商實百姓王人,罔不秉德明恤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·周本紀』:“今三川實震,是陽失其所而填陰也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『應所在典貼良人男女等狀』:“鞭笞役使,至死乃休。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>既虧律文,實虧政理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『祭張唐公文』:“惟公作德於躬,實方實厚,實夷實訏,實堅實茂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24.古算術用語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指被乘數或被除數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“法”相對。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『九章算術·方田』:“術曰:以人數爲法,錢數爲實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實如法而一,有分者通之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸梅文鼎『勾股舉隅』:“置立木影五丈爲實,以竿影一丈二尺五寸爲法除之,合問。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25.中醫用語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指邪氣亢盛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·玉機眞藏論』:“歧伯曰:脈盛、皮熱、腹脹、前後不通、悶瞀,此謂五實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王冰注:“實謂邪氣盛實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·華陀傳』:“佗曰:‘尋外實,延內實,故治之宜殊。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26.指滋補。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『金匱要略·腑髒經絡』:“夫治未病者,見肝之病,知肝傳脾,當先實脾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27.終於;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>結果。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·務大』:“其實無不安者,功大故也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“實,猶終也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>實②[zhìㄓˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『字彙』支義切]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“實”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“至”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>到達。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·雜記』:“訃於士,亦曰:吾子之外寡大夫某不祿,使某實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“實,當爲至。</STRONG><STRONG>此讀周秦之人聲之誤也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“實,依注,音至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●實】