三才 發表於 2013-5-25 18:40:45

【漢語大詞典●寥寥】

本帖最後由 三才 於 2013-5-25 18:45 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●寥寥</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.空虛貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·情欲』:“俗主虧情,故每動爲亡敗,耳不可贍,目不可厭,口不可滿,身盡府種,筋骨沈滯,血脈壅塞,九竅寥寥,曲失其宜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“極三關之欲以病其身,故九竅皆寥寥然虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·江淹<雜體詩·效謝混『遊覽』>』:“淒淒節序高,寥寥心悟永。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“『莊子』曰:‘寥已吾志。’</STRONG><STRONG>郭象曰:‘寥然空虛也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『將之江淛遂書懷別』詩:“功名竟安在,富貴空寥寥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明姚士粦『見只編』卷中:“自從辭君親,久不爲是役。</STRONG><STRONG>落落無爲鄕,寥寥不齊邑。</STRONG><STRONG>伊誰與爲禮,見此孤立石。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.寂寞;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孤單。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐宋之問『溫泉莊臥疾寄楊七炯』詩:“移疾臥茲嶺,寥寥倦幽獨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明梁辰魚『瓦盆兒·立秋夜悼亡』套曲:“聽落葉,小窗敲,怎禁他雲房獨掩夜寥寥。</STRONG><STRONG>空贏得淚痕濃,黯淡了鮫綃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸唐孫華『題張漢昭小像』詩:“寥寥蔣生徑,賴有羊與求。</STRONG><STRONG>聞君妙方術,久疾應手瘳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.形容數量少。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐權德輿『舟行見月』詩:“月入孤舟夜半晴,寥寥霜雁兩三聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋趙與時『賓退錄』卷二:“古今當其任者,蓋寥寥可數。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸趙翼『舟行』詩:“知有煙村緣水灣,寥寥一犬吠柴關。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『利娜』:“無垠的荒野,稀落的城市,寥寥的人口,稀少的村莊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.廣闊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>空曠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹操『善哉行』之三:“寥寥高堂上,涼風入我室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·術藝傳·張淵』:“恢恢太虛,寥寥帝庭,五座幷設,爰集神靈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>注:“恢恢、寥寥,皆廣大淸虛之貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金王若虛『哀雁詞』:“鳥之遠害,宜莫如鴻,浩浩長風,寥寥遠空,邈乎冥濛,去萬里而無窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周亮工『與黃濟叔論印章書』:“寥寥寰宇,罕有合作,三十年來,其朱修能乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.雄勁;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸越。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐司空圖『二十四詩品·雄渾』:“荒荒油雲,寥寥長風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐姚合『過無可上人院』詩:“寥寥聽不盡,孤磬與疏鍾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐鄭綮『開天傳信記』:“力士再拜賀曰:‘非常之事也,願陛下爲臣一奏之。’</STRONG><STRONG>其聲寥寥然,不可名言也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●寥寥】