三才 發表於 2013-5-18 08:05:17

【漢語大詞典●宿留】

<P align=center>【漢語大詞典●宿留】<p><br>
1.停留;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
等待。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·孝武本紀』:“宿留海上,與方士傳車及閒使求僊人以千數。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“宿留,遲待之意,若依字讀,則言宿而留,亦是有所待,幷通也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·韋義傳』:“今歲垂盡,當選御史,意在相薦,子其宿留乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“宿留,待也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『順宗實錄三』:“故啟宿留於江陵,久之方行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂存之於心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·李尋傳』:“唯棄須臾之間,宿留瞽言,考之文理,稽之『五經』,揆之聖意,以參天心。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙補注:“此宿留,亦謂存其言於心,以待後時之參驗也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂使宿衛、滯留。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·吳志·陸遜傳』:“遜書與琮曰:‘卿不師日磾,而宿留阿寄,終爲足下門戶致禍矣。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●宿留】