三才 發表於 2013-5-13 20:14:19

【漢語大詞典●寇】

本帖最後由 三才 於 2013-5-13 20:49 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●寇</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[kòuㄎㄡˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』苦候切,去候,溪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“冦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“宼”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“窛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.暴亂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爲害。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·桑柔』:“民之未戾,職盜爲寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“爲政者,主作盜賊爲寇害,令民心動搖不安定也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·貴公』:“故曰大匠不斲,大庖不豆,大勇不鬭,大兵不寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“寇,害也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋范成大『次韻溫伯謀歸』:“二物交寇我,生世眞如浮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.劫掠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·費誓』:“無敢寇攘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫星衍疏引鄭玄曰:“寇,劫取也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·陳湯傳』:“入康居東界,令軍不得爲寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“勿抄掠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·蜀志·諸葛亮傳論』“蓋應變將略,非其所長歟”裴松之注引晉袁准曰:“及其兵出入如賓,行不寇,芻蕘者不獵,如在國中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.盜匪。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>群行劫掠者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·舜典』:“寇賊姦宄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“群行攻劫曰寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“寇者,衆聚爲之……故曰群行攻劫曰寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·王制』:“聚斂者,召寇、肥敵、亡國、危身之道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:海寇,草寇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.引申指物之繁多。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『方言』第一:“凡物盛多謂之寇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“寇鳧”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.侵略;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>侵犯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·晁錯傳』:“是時匈奴彊,數寇邊,上發兵以禦之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明馮夢龍『智囊補·閨智·苻堅妻』:“堅將寇晉,群臣切諫不從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃鈞宰『金壺浪墨·吳淞之變』:“夏四月,英吉利將寇吳淞,先以戈船三十艘,進攻乍浦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.侵略者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>敵人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語三』:“虢射曰:‘弗予賂地而予之糴,無損於怨而厚於寇,不若勿予。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·壅塞』:“左右有言秦寇之至者,因扞弓而射之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·狄仁傑傳』:“堅壁淸野,寇無所得。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:在抗日戰爭時期,中國人民對日寇進行了英勇頑強的斗爭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『通志·氏族四』:“寇氏,周有蘇忿生爲司寇,子孫以官氏焉。</STRONG><STRONG>一云衛康叔爲周司寇,支孫以官爲氏。</STRONG><STRONG>秦滅衛,君角家於土谷,寇恂其八世孫也。</STRONG><STRONG>又後魏改口引氏爲寇氏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●寇】