三才 發表於 2013-5-6 19:25:47

【漢語大詞典●宛】

本帖最後由 三才 於 2013-5-6 22:27 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●宛</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[wǎnㄨㄢˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』於阮切,上阮,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.曲折,彎曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·知北遊』:“紛乎宛乎,魂魄將往。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“紛綸宛轉,幷適散之貌也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜牧『長安送友人遊湖南』詩:“楚南饒風煙,湘岸苦縈宛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.指使彎曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西京雜記』卷四:“宛脩頸而顧步,啄沙磧而相懽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.委曲順從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“宛如”、“宛然”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.微小貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·小宛』:“宛彼鳴鳩,翰飛戾天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“宛,小貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽炯『浣溪沙』詞之二:“天碧羅衣拂地垂,美人初著更相宜,宛風如舞透香肌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.猶仿佛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·秦風·蒹葭』:“遡遊從之,宛在水中央。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李公佐『南柯太守傳』:“生上車,行可數里,復出大城,宛是昔年東來之途,山川原野,依然如舊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王士禛『池北偶談·談異六·放生池』:“范一日至院中,堂宇宛與夢中相似。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.謂淸楚地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又爲果然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·王嬌鸞百年長恨』:“&lt;張乙&gt;夢見一美人衣服華麗,自來薦枕,夢中納之。</STRONG><STRONG>及至醒來,此婦宛在身邊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孟元老『東京夢華錄·天曉諸人入市』:“其賣麥麵,秤作一布袋,謂之‘一宛’;</STRONG><STRONG>或三五秤作一宛。</STRONG><STRONG>用太平車或驢馬馱之,從城外守門入城貨賣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8.通“苑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>死貌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>枯萎貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·唐風·山有樞』:“子有衣裳,弗曳弗屢;</STRONG><STRONG>子有車馬,弗馳弗驅。</STRONG><STRONG>宛其死矣,他人是愉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“宛,死貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馬瑞辰通釋:“‘宛’即‘苑’之叚借,『淮南·本經訓』:‘百節莫苑’,高注:‘苑,病也。’</STRONG><STRONG>『俶眞訓』‘形苑而神壯’,高注:‘苑,枯病也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉潘嶽『笙賦』:“棗下纂纂,朱實離離,宛其落矣,化爲枯枝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·徐勉傳』:“古往今來,豪富繼踵,高門甲第,連闥洞房,宛其死矣,定是誰室?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸鈕琇『觚賸·酒兵』:“百年幾遇月中秋,宛其死矣空悲咽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說,猶假如。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱劉淇『助字辨略』卷三。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>.通“苑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>苑囿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·五行』:“然則天爲粵宛,民足財,國極富,上下親,諸侯和。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若等集校引張佩綸云:“‘粵’當作‘奧’,『廣雅·釋詁』‘奧,藏也’……‘宛’本作‘苑’(『莊子·天地』釋文),『白虎通』‘苑囿,養萬物者也’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』‘道者萬物之奧’。</STRONG><STRONG>此言以天爲萬物之奧苑,故養長蕃實秀大。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“粵宛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋有宛春。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公二十八年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宛②[yuānㄩㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』於袁切,平元,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.古時楚國地名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦昭襄王置縣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>治所在今河南南陽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戰國時爲楚著名鐵產地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦以后每爲南陽郡治所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·議兵』:“宛钜鐵釶,慘如蠭蠆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“宛,地名,屬南陽……言宛地出此剛鐵爲矛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙集解:“『史記』作‘宛之钜鐵施,鑽如蠭蠆’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·地理志上』:“南陽郡……縣三十六:宛,故申伯國。</STRONG><STRONG>有屈申城。</STRONG><STRONG>縣南有北筮山。</STRONG><STRONG>戶四萬七千五百四十七。</STRONG><STRONG>有工官、鐵官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.用同“寃”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“宛惱”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.見“宛雛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宛③[yùnㄩㄣˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『集韻』委隕切,上隱,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“藴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>積聚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“宛財”、“宛暍”、“宛藏”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宛④[yùㄩˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『集韻』紆勿切,入迄,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“鬱”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宛⑤[yuèㄩㄝˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『集韻』於月切,入月,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“黦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黃黑色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“宛黃”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●宛】