三才 發表於 2013-5-5 23:12:48

【漢語大詞典●官師】

本帖最後由 三才 於 2013-5-5 23:20 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●官師</FONT>】</FONT>
<P><BR>1.百官;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>較低級的官吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·胤征』:“每歲孟春,遒人以木鐸徇於路,官師相規,工執藝事以諫,其或不恭,邦有常刑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“官師,衆官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·吳語』:“陳士卒百人,以爲徹行百行,行頭皆官師,擁鐸拱稽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“下言十行一嬖大夫,此一行宜爲士。</STRONG><STRONG>『周禮』:‘百人爲卒,卒長皆上士。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·祭法』:“官師一廟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“官師,中士、下士、庶士、府史之屬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穆天子傳』卷六:“百嬖人官師畢贈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭璞注:“官師,群士之號也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『張子正蒙注·王禘』:“所謂官師者,次其長者也。</STRONG><STRONG>然則達官之長必三命而上者,官師則中士而再命者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.官吏之長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·楚語上』:“在輿有旅賁之規,位宁有官師之典。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“師,長也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·晁錯傳』:“高皇帝親除大害,去亂從,幷建英豪,以爲官師,爲諫爭,輔天子之闕,而翼戴漢宗也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“師,長也,各爲一官之長也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·李絳傳』:“將帥擇,士卒勇矣;</STRONG><STRONG>官師公,吏治輯矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.指考試官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『且介亭雜文末編·立此存照(一)』:“寥寥三百余字耳,却已將學生對於舊學之空疏和官師態度之浮薄寫盡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●官師】