【漢語大詞典●完實】
<P align=center>【漢語大詞典●完實】<p><br>1.殷實;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
富足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『後漢書·寇恂傳』:“今上谷完實,控弦萬騎,舉大郡之資,可以詳擇去就。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『新唐書·裴玢傳』:“倉庫完實,百姓安之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.充沛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
飽滿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋歐陽修『試筆·作字要熟』:“作字要熟,熟則神氣完實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.健壯;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
壯實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋兪文豹『吹劍三錄』:“仁宗自未納后之前,居處不離章獻臥內,是以聖體完實,享國久長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]