楊籍富 發表於 2013-4-22 04:19:15

【漢語大詞典●完】

<P align=center>【漢語大詞典●完】<p><br>
①[wánㄨㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡官切,平桓,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.完備;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完整。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·子路』:“子謂衛公子荊,善居室。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>始有,曰:‘苟合矣。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>少有,曰:‘苟完矣。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>富有,曰:‘苟美矣。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集注:“完,備也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢焦贛『易林·升之大有』:“缺破不完,殘瘵側偏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『吳長文新得顏公壞碑』詩:“斷碑數尺誰所得,點畫入紙完如新。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『漢文學史綱要』第二篇:“自商至周,詩乃圓備,存於今者三百五篇,稱爲『詩經』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其先雖遭秦火,而人所諷誦,不獨在竹帛,故最完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.完滿;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
妥善。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·田敬仲完世家』:“蘇代謂田軫曰:‘臣願有謁於公,其爲事甚完,使楚利公,成爲福,不成亦爲福。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·張儀列傳』:“此臣之所謂危也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不如伐蜀完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.保存;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
保全。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公十五年』:“獲一邑而教民怠,將焉用邑?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 邑以賈怠,不如完舊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“完,猶保守。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·高祖本紀』:“吾非敢自愛,恐能薄,不能完父兄子弟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張守節正義:“高祖謙言材能薄劣,不能完全其衆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王粲『七哀詩』之一:“未知身死處,何能兩相完?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『雜說·稼說』:“其田美而多,則可以更休,而地力得完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸馮桂芬『復許滇生師書』:“桂芬之被難,家具蕩泯而書籍獨完,可謂奇幸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.復原;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
恢復。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九章·抽思』:“何毒藥之謇謇兮?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 願蓀美之可完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“想君德化,可興復也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋李綱『論水便宜六事奏狀』:“數年之間,民力漸完,國用以足,然後惟陛下之所命耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李贄『虛實說』:“其人慶幸雖深,魂魄尙未完也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.完聚,團聚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷三:“孺人道是‘骨肉重完,舊物再現’,喜歡無盡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.修筑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
修繕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·韓奕』:“溥彼韓城,燕師所完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“彼韓國之城,乃古平安時衆民之所築完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·德宗紀上』:“朝廷增一城,浚一池,便飛語有辭,而諸盜完城繕甲,略無寧日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元史·世祖紀』:“雨壞都城,發兵民各萬人完之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸朱克敬『暝庵雜識』卷一:“晝夜防拒,凡八十餘日,城再崩再完,卒不得陷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.古刑罰名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>對情節輕微或年老年幼有罪當刑者,罰作勞役,而不殘傷其肉體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·刑法志』:“刖者使守囿,完者使守積。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“完謂不虧其體,但居作也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.繳納(賦稅)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸方文『喜雨』詩:“私廩尙不實,公稅何以完?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第九十回:“出穀碾米,以完官糧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅色歌謠·放牛娃兒歌唱共產黨』:“款不出來糧不完,窮人個個心喜歡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.了結;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完畢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第三回:“金有餘同那幾個客人還不曾買完了貨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第九七回:“太守見他的工完得甚遲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙樹理『小二黑結婚』十一:“她吃完了飯,換上新衣服、新首帕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.特指死亡;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完蛋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三回:“你媽已經是完了,你就飛回去也見不著了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『中國近代反帝反封建曆史歌謠選·先搶糧後造反』:“反正是個死,不能這樣完!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 先搶糧,后造反,殺洋人,砍貪官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『曇』:“張女士倒在床里掉眼淚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>她覺得自己是完了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.淨盡,沒有剩余。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第十一回:“晁家的銀子定是完了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>那兩個姑子的銀子一定也還未完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『中國歌謠資料·義和團紅燈照』:“女的紅燈照,男的義和拳,趕也趕不散,捉也捉不完。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『東方』第五部第八章:“今天一塊兒,明天一塊兒,也就吃完了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.通“筦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鎖鑰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>引申指關鍵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·山至數』:“以鄕完重而籍國,數也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張佩綸注:“完當作筦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若等集校:“張讀‘完’爲‘筦’,是也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鉗制兼倂之關鍵在鄕,亦即在粟,故曰‘以鄕筦重’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“羦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“完羝”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明有完應舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見明顧起元『客座贅語·僻姓』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完②[kuānㄎㄨㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』枯官切,平桓,溪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“寬”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●完】