楊籍富 發表於 2013-4-21 23:21:14

【漢語大詞典●守備】

<P align=center>【漢語大詞典●守備】<p><br>
1.用於防御的設施、器物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公十五年』:“穆子使鼓人殺叛人,而繕守備。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·農戰』:“人君不能服強敵、破大國也,則修守備,便地形,摶民力,以待外事,然後患可以去,而王可致也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·五宗世家』:“淮南王謀反時,寄微聞其事,私作樓車鏃矢戰守備,候淮南之起。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金王若虛『君事實辨』:“鍾謨入貢,帝問曰:‘江南亦治兵修守備乎?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>對以‘不敢’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曾國藩『劉君季墓志銘』:“賊踞蒲圻縣,得以其暇益築堅壘,完守備。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.防守;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
防備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·皇后紀上·明德馬皇后』:“時新平主家御者失火,延及北閣後殿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太后以爲己過,起居不歡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時當謁原陵,自引守備不愼,慙見陵園。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·張興世傳』:“崔慧景圍城,欣泰入城守備。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第二十回:“鄆城縣知縣看了公文,教宋江疊成文案,行下各鄕村,一體守備。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃輔辰『戴經堂日鈔·八月初六日』:“國家建城邑,設官府,衛民禦寇,古之常經,孰敢謂守備可緩者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『三個月總結』:“而這些任野戰的兵力進到一定地區,又必不可免地要以一部至大部改任守備。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.明淸時武官名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明代設南京守備,節制本區各衛所,爲重要軍職;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
又總兵下亦設守備,駐守城哨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸代綠營統兵官,分領營兵,稱營守備;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
又漕運總督轄下各衛分設守備,統率運軍領運漕糧,稱衛守備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此外淸代於四川、云南等省土司中設守備一職,稱土守備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸侯方域『重修演武廳事記』:“天下輕武,所置守備者曰趨蹌服,屬於卿大夫之家,不復坐廳事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廳事雖設,爲樵牧場。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>間歲乃借於有司以較士。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按部使者至,則守備拱立拜跪其下,益跼曲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸史稿·食貨志一』:“淸因明之舊……衛設守備一,兼管屯田。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『官場現形記』第六回:“幸虧日子離著還遠,不過傳齊了標下大小將官,從中軍都司起,以及守備、千總、把總、外委,叫他們把手下的額子都招招齊,免得臨時忙亂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●守備】