楊籍富 發表於 2013-4-21 21:29:17

【漢語大詞典●守舍】

<P align=center>【漢語大詞典●守舍】<p><br>
1.供守衛用的廬舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·雜守』:“閣通守舍,相錯穿室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·張禹傳』:“禹巡行守舍,止大樹下,食糒乾飯屑,飲水而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.爲看護莊稼而設置的廬舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元王禎『農書』卷十七:“守舍,看禾廬也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>架木苫草,略成構結,兩人可舁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禾稼將熟,寢處其中,備防人畜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.看守門戶;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
看家。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·酷吏列傳』:“張湯者,杜人也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其父爲長安丞,出,湯爲兒守舍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記』卷十二:“遇家人咸出,唯此婦守舍,忽見屋中大缸,婦試發之,見有大蛇,婦乃作湯,灌殺之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋范成大『家人子輩往石湖檢校暮歸』詩:“衰翁牢守舍,腸斷釣魚磯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●守舍】