豐碩 發表於 2013-4-14 16:05:02

【漢語大詞典●廢】

<P align=center>【漢語大詞典●廢】<p><br>
①[fèiㄈㄟˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』方肺切,去廢,非。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“廢”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.房屋傾圮無用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·廣部』:“廢,屋頓也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱駿聲通訓:“廢,屋頓……傾圮無用之意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指傾圮,倒塌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·覽冥訓』:“往古之時,四極廢,九州裂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“廢,頓也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.荒蕪;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
荒廢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『東南行』:“渭北田園廢,江西歲月徂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋李格非『書〈洛陽名園記〉後』:“其池塘竹樹,兵車蹂蹴,廢而爲丘墟;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
高亭大榭,煙火焚燎,化而爲灰燼,與唐共滅而俱亡,無餘處矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.敗壞,衰敗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·繫辭下』:“其道甚大,百物不廢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“言『易』道功用甚大,百種之物賴之,不有休廢也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·離婁下』:“國之所以廢興存亡者亦然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.曠廢,懈怠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·胤征』:“羲和廢厥職,酒荒於厥邑,胤侯承王命徂征。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十七年』:“木門大夫勸之仕,不可,曰:‘仕而廢其事,罪也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.拋棄;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
廢棄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·大禹謨』:“不虐無告,不廢困窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·衛靈公』:“君子不以言舉人,不以人廢言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢賈誼『過秦論』:“於是廢先王之道,燔百家之言,以愚黔首。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸機『吊魏武帝文』:“若乃繫情累於外物,留曲念於閨房,亦賢俊之所宜廢乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.引申爲多余無用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:廢物;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
廢人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.黜免;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
放逐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·康誥』:“弘於天,若德裕,乃身不廢,在王命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·天官·大宰』:“以八柄詔王馭群臣……七曰廢,以馭其罪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“廢,放也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂臣有大罪,若不忍刑殺,放之以遠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『九歎·湣命』:“戚宋萬於兩楹兮,廢周邵於遐夷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.停止,中止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·中庸』:“君子遵道而行,半塗而廢,吾弗能已矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·伏湛傳』:“時倉卒兵起,天下驚擾,而湛獨晏然,教授不廢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.疲不能起或因傷殘而失去作用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·齊策三』:“韓子盧逐東郭逡,環山者三,騰山者五,兔極於前,犬廢於後,犬兔俱罷,各死其處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·讓王』:“左手攫之,則右手廢;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
右手攫之,則左手廢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·覽冥訓』:“飛鳥鎩翼,走獸廢腳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.器物無足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·士喪禮』:“新盆、槃、甁、廢敦、重鬲,皆濯造於西階下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“廢敦,敦無足者,所以盛米也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“凡物無足稱廢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以『士虞禮』云:‘主人洗廢爵,主婦洗足爵。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘廢爵’注云‘爵無足’是也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.墜,跌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·定公三年』:“<邾子>滋怒,自投於牀,廢於鑪炭,爛,遂卒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“廢,隋也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『新序·義勇』:“比至公門,三廢車中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.偃伏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·淮陰侯列傳』:“項王暗噁叱吒,千人皆廢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“孟康曰:‘廢,伏也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張晏曰:‘廢,偃也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.留置,放置。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·宣公八年』:“其言萬入去籥何?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 去其有聲者,廢其無聲者,存其心焉爾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何休注:“廢,置也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>置者,不去也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>齊人語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·徐無鬼』:“於是爲之調瑟,廢一於堂,廢一於室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.出賣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“廢居”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.失望。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“廢然”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>形容程度深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·四月』:“廢爲殘賊,莫知其尤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“廢,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳奐傳疏:“‘廢,大。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>……宋本作‘忕’者乃涉『箋』而誤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·楊朱』:“凡此諸閼,廢虐之主。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張湛注:“廢,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夸大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·官人』:“華廢而誣,巧言令色,皆以無爲有者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱右曾校釋:“廢,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.殺,殺死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元朝秘史』卷四:“太祖說:在前塔塔兒將我祖宗父親廢了的寃仇有麽道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元朝秘史』卷十:“你父,我跟前謹愼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於答闌巴勒主惕地面裏廝殺,被紮木合廢了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李文田注:“『秘史』凡言廢者,皆殺之詞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.用同“費”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第八回:“恐字跡過於微細,使觀者大廢眼光。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.通“發”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>精神煥發。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·內業』:“飢不廣思,飽而不廢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若等集校引張佩綸云:“‘不廢’,當作‘不發’……言其思不曠則傷神,雖飽而不發揚也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.通“發”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行,實施。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·非命上』:“於何用之?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 廢以爲刑政,觀其中國家百姓人民之利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓間詁引王念孫云:“廢讀爲‘發’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故『中篇』作‘發而爲刑政’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●廢】