豐碩 發表於 2013-4-14 14:43:41

【漢語大詞典●廚】

<P align=center>【漢語大詞典●廚】<p><br>
①[chúㄔㄨˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』直誅切,平虞,澄。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“廚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.廚房。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王上』:“是以君子遠庖廚也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第二四回:“武大買了些酒肉果品歸來,放在廚下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.主持烹飪的人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
主持官食的官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王嘉傳』:“賢母病,長安廚給祠具,道中過者皆飲食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“長安有廚官,主爲官食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.宴席。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢武帝內傳』:“夫人設廚,廚亦精珍,與王母所設者相似。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.能散財濟人者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·黨錮傳序』:“廚者,言能以財救人者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“八廚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.櫥,櫃子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·顧愷之傳』:“愷之嘗以一廚畫糊題其前,寄桓玄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·陸澄傳』:“王儉戲之曰:‘陸公,書廚也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·補遺一』:“上大喜,賜金器一廚,因曰:‘花奴資質明媚,肌髮光細,非人間人。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.同“幮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>形狀象櫥的帳子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋李淸照『醉花陰』詞:“佳節又重陽,玉枕紗廚,半夜涼初透。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元王實甫『西廂記』第四本第一折:“今宵同會碧紗廚,何時重解香羅帶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廚,一本作“幮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●廚】