【漢語大詞典●廣廣】
<P align=center>【漢語大詞典●廣廣】<p><br>空曠貌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
空虛貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『莊子·天道』:“夫道,於大不終,於小不遺,故萬物備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>廣廣乎其無不容也,淵乎其不可測也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『荀子·非十二子』:“恢恢然,廣廣然,昭昭然,蕩蕩然,是父兄之容也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>楊倞注:“恢恢,廣廣,皆容衆貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·燕剌王劉旦傳』:“歸空城兮,狗不吠,雞不鳴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>橫術何廣廣兮,固知國中之無人!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王念孫『讀書雜志·漢書九』:“廣與曠同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>曠,空也……曠曠者,虗無人之貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋葉適『著作佐郞錢君墓志銘』:“天高高兮地廣廣,詔無窮兮靈勿爽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]