【漢語大詞典●庶寮】
<P align=center>【漢語大詞典●庶寮】<p><br>亦作“庶僚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.百官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢張衡『思玄賦』:“戒庶寮以夙會兮,僉恭職而幷迓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝梁沈約『齊太尉文憲王公墓志銘』:“微言永謝,庶寮誰仰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『淸史稿·禮志七』:“諭部院大臣董率庶僚,常朝按期赴班,毋曠闕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指一般官吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『新五代史·雜傳·裴皞』:“我見桑公於中書,庶寮也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
桑公見我於私第,門生也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明張居正『三辭恩命疏』:“即使臣職居冗散,列在庶僚,亦足以震耀一時,垂聲千載。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸王士禛『池北偶談·談獻四·張璁』:“璁以庶僚,躐致宰相。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]