豐碩 發表於 2013-3-17 18:20:39

【漢語大詞典●冬】

<P align=center>【漢語大詞典●冬】<p><br>
①[dōnɡㄉㄨㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』都宗切,平冬,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“昸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.一年四季的最后一季,農曆十月至十二月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·洪範』:“日月之行,則有冬有夏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁任昉『述異記』卷上:“邯鄲有故宮基存焉,中有趙王之果園,梅李至冬而花,春得而食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『初入西州境述懷』詩:“茂樹冬不凋,寒花晩猶拆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『種谷記』二:“他准備今冬不買地,用那個力量雇人打土窯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.象聲詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“冬冬”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.通“終”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>完結,終了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>銀雀山漢墓竹簡『孫子兵法·勢』:“冬而復始,日月是□。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通行本“冬”作“終”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“終”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指自始至終整段時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馬王堆漢墓帛書甲本『老子·道經』:“飄風不冬朝,暴雨不冬日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通行本“冬”作“終”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南北朝有冬壽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『通志·氏族五』引『前燕錄』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.“鼕”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●冬】