豐碩 發表於 2013-3-17 15:20:35

【漢語大詞典●夕】

<P align=center>【漢語大詞典●夕】<p><br>
①[xīㄒㄧ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』祥易切,入昔,邪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.傍晩,日暮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·北山』:“偕偕士子,朝夕從事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公元年』:“君子有四時:朝以聽政,晝以訪問,夕以脩令,夜以安身。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陶潛『詠貧士』詩之一:“遲遲出林翮,未夕復來歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『感春』詩之五:“朝明夕暗已足歎,況乃滿地成摧頽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第六七回:“天有不測風雲,人有旦夕禍福。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.西面;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
西方;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
山的西面。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·七法』:“不明於則而欲出號令,猶立朝夕於運坸之上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尹知章注:“立朝夕,所以正東西也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏應璩『與滿公琰書』:“宴樂始酣,白日傾夕,驪駒就駕,意不宣展。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“夕陽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂向西;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
偏西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·王風·君子於役』:“日之夕矣,羊牛下來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晏子春秋·雜下五』:“景公新成柏寢之室,使師開鼓琴,師開左撫宮,右彈商,曰:‘室夕。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:‘何以知之?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>師開對曰:‘東方之聲薄,西方之聲揚。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蘇時學注:“是言室偏向西,日夕則返照,故謂之夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉張華『勵志』詩:“四氣鱗次,寒暑環周,星火既夕,忽焉素秋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·菱角』:“一日,日既夕,戒成曰:‘燭坐勿寐,我往視新婦來也未。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.古代指傍晩晉見君王。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公十二年』:“百官承事,朝而不夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“旦見君謂之朝,莫見君謂之夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語八』:“叔向聞之,夕,君告之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.指傍晩拜見尊長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公九年』:“其爲大子也,師保奉之,以朝於嬰齊而夕於側也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“言其尊卿敬老。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十六年』:“平公入夕,共姬與之食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“平公,共姬子也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.夜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·唐風·綢繆』:“綢繆束薪,三星在天,今夕何夕,見此良人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·哀公八年』:“吳子聞之,一夕三遷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·第五倫傳』:“吾子有疾,雖不省視而竟夕不眠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孫樵『書褒城驛壁』:“且一歲賓至者不下數百輩,苟夕得其庇,饑得其飽,皆暮至朝去,寧有顧惜心耶?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三俠五義』第三回:“與其在人家借宿,不若在此廟住宿一夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丘逢甲『得柳汀答詩知方臥病次前韻』:“何堪風雨懷人夕,更聽猿啼三峽聲!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指一年的末季或一月的下旬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦指每月之末。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尙書大傳』卷三:“歲之夕,月之夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“自九月盡十二月,爲歲之夕……下旬爲月之夕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·禮論』:“月夕卜宅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“月夕,月末也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·天文訓』:“以至於仲春二月之夕,乃收其藏而閉其寒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.指古代帝王祭月的儀式。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“夕月”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.斜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“夕室”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四三回:“賈母笑著把方才一夕話說與衆人聽了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第六一回:“一夕話說的鳳姐兒倒笑了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國蜀有夕斌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『通志·氏族五』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
夕②[yìㄧˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“亦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“<人>所教,夕議而教人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱謙之校釋引羅振玉曰:“御注本、敦煌本均作‘亦我義教之’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“射”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·管蔡世家』:“五十五年,桓公卒,莊公夕姑立。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“上音亦,即射姑也,同音亦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●夕】