【漢語大詞典●彭殤】
<P align=center>【漢語大詞典●彭殤】<p><br>猶言壽夭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>彭,彭祖,指高壽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
殤,未成年而死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>語本『莊子·齊物論』“莫壽於殤子,而彭祖爲夭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉王羲之『<蘭亭集>序』:“固知一死生爲虛誕,齊彭殤爲妄作。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐楊炯『原州百泉縣令李君神道碑』:“情均榮辱,則萬象同歸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
跡混彭殤,則百齡俱盡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸金農『問顏大懋倫疾』詩:“『齊物』彭殤原可擬,同年椿菌又如何?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]