豐碩 發表於 2013-3-14 05:29:21

【漢語大詞典●徽纆】

<P align=center>【漢語大詞典●徽纆】<p><br>
亦作“徽墨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.繩索。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古時常特指拘系罪人者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·坎』:“上六,係用徽纆,寘於叢棘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引劉表云:“三股曰徽,兩股曰纆,皆索名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉張華『答何劭』詩:“纓緌爲徽纆,文憲焉可踰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『藝文類聚』卷五四引南朝宋傅亮『爲劉毅軍敗自解表』:“聖恩含宥,弛其徽墨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·竇建德傳』:“琮率郡屬素服面縛軍門,建德親釋徽纆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王闓運『哀江南賦』:“尋干戈而自戮,繫徽纆而待誅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲捆綁;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
囚禁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·西羌傳論』:“壯悍則委身於兵場,女婦則徽纆而爲虜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·高祖紀上』:“詔曰:‘隆寒雪降,諸在徽纆及轉輸在都或有凍餒,朕用湣焉。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.比喩法度或規矩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸機『挽歌辭』之二:“五常侵軌儀,夕氣牽徽墨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明劉基『郁離子·公孫無人』:“則王之所重輕,人知之矣,而又欲繩之以王之徽纆,範之以王之榘度。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『薑齋詩話』卷二:“大義微言,皆所不遑硏究,此正束縛天下文人學者一徽纆而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●徽纆】