豐碩 發表於 2013-3-14 04:41:38

【漢語大詞典●徼】

<P align=center>【漢語大詞典●徼】<p><br>
①[jiàoㄐㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古弔切,去嘯,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.巡視,巡邏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·富國』:“其候徼支繚,其竟關之政盡察,是亂國已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“徼,巡也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·趙敬肅王劉彭祖傳』:“常夜從走卒行徼邯鄲中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“徼謂巡察也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋嶽珂『桯史·鄭廣文武詩』:“海寇鄭廣陸梁莆福間……有詔勿捕,命以官,使主福之延祥兵,以徼南溟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明馮夢龍『智囊補·明智·經務』:“其尤要害處,則三倍其兵,無事則泛舟江淮,往來遊徼,有事則東西互援,聯絡不斷,以成率然之勢,此上策也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指巡卒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·平準書』:“新秦中或千里無亭徼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解引如淳曰:“徼,亦卒,求盜之屬也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.邊界,邊塞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>睡虎地秦墓竹簡『法律答問』:“人臣甲謀遣人妾乙盜主牛,買,把錢偕邦亡,出徼,得。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·司馬相如列傳』:“西至沫、若水,南至牂柯爲徼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱引張揖曰:“徼,塞也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以木柵水爲蠻夷界。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王昌齡『觀江淮名勝圖』詩:“靑蔥林間嶺,隱見淮海徼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元劉壎『隱居通議·四方之限』:“溟渤漲洋,天地所以限東徼也,惡谿沸海,天地所以限南徼也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指邊境亭障。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·黥布列傳』:“分卒守徼乘塞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“徼謂邊境亭鄣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以徼繞邊陲,常守之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.邊際;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
端倪。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“故常‘無’,欲以觀其妙;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
常‘有’,欲以觀其徼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳鼓應注引吳澄曰:“徼者,猶言邊際之處,孟子所謂端是也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說通“邀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂循求。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見張松如『老子校讀』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.小道。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·敘傳上』:“據徼乘邪以求一日之富貴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王念孫『讀書雜志·漢書敘傳』:“『老子』釋文云:‘徼,小道也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古弔反。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>……然則‘據徼乘邪’云云,猶言據小道,乘邪途,以求富貴耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
徼②[jiǎoㄐㄧㄠˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』吉了切,上筱,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“僥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“徼幸”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“繳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>纏曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“徼繞”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
徼③[jiāoㄐㄧㄠ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古堯切,平蕭,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.抄襲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·陽貨』:“惡徼以爲知者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
惡不孫以爲勇者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
惡訐以爲直者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何晏集解:“孔安國曰:‘徼,抄也,抄人之意以爲己有。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『讀四書大全說·論語·顏淵篇二一』:“使一味苛察,絶無回互,則徼以爲知,其不知者多矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.激發。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·仲尼弟子列傳』:“今王誠發士卒佐之以徼其志,重寶以說其心,卑辭以尊其禮,其伐齊必也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解:“結堯反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又引王肅曰:“激射其志。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.揭發。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“徼訐”、“徼駮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
徼④[yāoㄧㄠ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』伊消切,平宵,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“邀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.招致,求取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·吳語』:“弗使血食,吾欲與之徼天之衷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“徼,要也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王符『潛夫論·勸將』:“乃義士且以徼其名,貪夫且以求其賞爾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐吳筠『高士詠·顏闔』:“世情矜寵譽,傚節徼當時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明方孝孺『王處士墓志銘』:“自世教之衰,以詭激相高,競趨細行,以徼名譽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.遮攔,截擊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>銀雀山漢墓竹簡『孫臏兵法·陳忌問壘』:“短兵次之者,所以難其歸而徼其衰也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·司馬相如列傳』:“然後囿騶虞之珍群,徼麋鹿之怪獸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解引『漢書音義』曰:“徼,遮也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹操『請增封荀彧表』:“堅營固守,徼其軍實,遂摧撲大寇,濟危以安。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●徼】