豐碩 發表於 2013-3-14 02:31:06

【漢語大詞典●銜】

<P align=center>【漢語大詞典●銜】<p><br>
①[xiánㄒㄧㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』戶監切,平銜,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“啣”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“嗛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“銜”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“衘”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.馬嚼子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>靑銅或鐵制,放在馬口內,用以勒馬,控制它的行止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·馬蹄』:“而馬知介倪,闉扼鷙曼,詭銜竊轡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“詭銜,乃吐出其勒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“銜,口中勒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·劉向〈九歎·離世〉』:“斷鑣銜以馳騖兮,暮去次而敢止。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“銜,飾口鐵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『進王用碑文狀』:“其王用男所與臣馬一匹,幷鞍銜白玉腰帶一條,臣幷未敢受領。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孫光憲『風流子』詞:“金絡玉銜嘶馬,繫向綠楊蔭下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲控制、限制。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“銜勒”、“銜羈”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.含在嘴里;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
用嘴咬著。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·非攻下』:“赤烏銜珪,降周之岐社。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『三日』詩:“鳧鶵掇苦薺,黃鳥銜櫻梅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『武昌山上聞黃州鼓角』詩:“淸風弄水月銜山,幽人夜渡吳王峴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第一○六回:“水底下鑽出十數人來,都是口銜著一把蓼葉刀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『誰是最可愛的人』:“另有一個戰士,他的嘴里還銜著敵人的半塊耳朵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指喝、飲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“銜酒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.引申爲玩味。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·辨騷』:“吟諷者銜其山川,童蒙者拾其香草。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.心中懷著。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『丹砂可學賦』:“吞悲欣於得失,銜哀樂於春秋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“銜恤”、“銜悲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.感念。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『謝觀音晴文』:“某等共銜不報之恩,願頌難名之德。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“銜知”、“銜恩”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.包含;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
籠罩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『南山』詩:“參參削劍戟,煥煥銜瑩琇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“銜淚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.夾雜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
嵌,鑲嵌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐康騈『劇談錄·說方士』:“既而大役工徒,所出者皆銜石礦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸葉廷琯『吹網錄·明潞王畫蘭石刻』:“虎邱塔下有畫蘭石碣銜壁間。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>碧野『沒有花的春天』第十二章:“阿潮吃過半碗雞蛋炒飯后,就獨自坐在一塊銜在樹根中間的石頭上納悶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.猶藏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『試大理評事王君墓志銘』:“翁望見文書銜袖,果信不疑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃宗羲『明司馬澹若張公傳』:“公銜疏袖中入白堂官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.銜接;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
相連。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·天問』:“鴟龜曳銜,鮌何聽焉?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遊國恩纂義引周拱辰曰:“鮌覩鴟龜曳尾相銜,因而築爲長堤高城,參差綿亘,亦如鴟龜之曳尾相銜者然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『管城新驛記』:“門銜周道,牆蔭行桑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茹志鵑『收獲時節』:“船頭銜著船尾,緩緩的搖著櫓在水里行著。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.遵奉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
領受。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓上』:“仕弗與共國,銜君命而使,雖遇之不鬭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·形勢解』:“法立而民樂之,令出而民銜之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·僖公八年』“先王命也”漢何休注:“銜王命,會諸侯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋林逋『寄解州學士』詩:“館職久銜疏舊地,郡符重剖枉名公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.懷恨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·酷吏傳·義縱』:“上怒曰:‘縱以我爲不行此道乎?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>銜之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀杜光庭『虯髯客傳』:“此人天下負心者,銜之十年,今始獲之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何景明『中州人物志』:“瑾聞而銜之,景明乃謝病歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周素園『貴州民黨痛史』第二篇第六章:“『西南報』主張正義,攻提督徐印川,印川銜之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.官階,官銜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李肇『唐國史補』卷上:“<李稹>官至司封郞中懷州刺史,與人書劄,唯稱隴西李稹而不銜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陳鵠『耆舊續聞』卷四:“先朝郞官兼脩日歷者,銜上但稱兼著作,無郞字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『花月痕』第四八回:“韓彛著予太子少傅銜,實授建威將軍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沈從文『從文自傳·我的家庭』:“同時得到滿淸提督銜的共四位,其中有一沈洪富,便是我祖父。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●銜】