【漢語大詞典●御敘】
<P align=center>【漢語大詞典●御敘】<p><br>1.謂按時日、尊卑侍寢於王。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮·天官·九嬪』:“各帥其屬,而以時御敘於王所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>鄭玄注:“御,猶進也、勸也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>進勸王息,亦相次敘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>凡群妃御見之法,月與后妃其象也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>卑者宜先,尊者宜後。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>女御八十一人當九夕,世婦二十七人當三夕,九嬪九人當一夕,三夫人當一夕,后當一夕,亦十五日而徧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.古律曆名詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>爲夷則二十七律之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『隋書·律曆志上』:“夷則:升商、淸爽、氣精、陰德、白藏、御敘……僉惟、俾乂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]