【漢語大詞典●衒奇】
<P align=center>【漢語大詞典●衒奇】<p><br>顯露異彩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
夸飾詭奇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐駱賓王『上兗州崔長史啟』:“鬱文條而擢彩,藻逸藩花;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
曄詞鋒而衒奇,光浮衛玉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明胡應麟『少室山房筆叢·四部正偽·引』:“唐宋以還,贋書代作,作者日傳,大方之家,第以揮之一笑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
乃衒奇之夫,往往驟揭而深信之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>羅惇曧『文學源流』:“如謂帝王誕生,必徵神怪,衒奇飾美,亦近誣民。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]