豐碩 發表於 2013-3-13 22:39:03

【漢語大詞典●從】

<P align=center>【漢語大詞典●從】<p><br>
①[cónɡㄘㄨㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』疾容切,平鍾,從。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“松”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.跟,隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>跟從,跟隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·邶風·擊鼓』:“從孫子仲,平陳與宋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『石壕吏』詩:“老嫗力雖衰,請從吏夜歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·狼』:“一狼得骨止,一狼仍從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.跟,隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指隨從的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·齊風·敝苟』:“齊子歸止,其從如水。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“從,才用反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁沈約『齊故安陸昭王碑文』:“傾山盡落,其從如雲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:仆從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.跟,隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指從死,殉葬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·秦風·黃鳥』:“誰從穆公?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 子車奄息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.跟,隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指從嫁,陪嫁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·議對』:“昔秦女嫁晉,從文衣之媵,晉人貴媵而賤女。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.跟,隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指從夫,謂已嫁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『河南府法曹參軍盧府軍夫人墓志銘』:“三女有從,二男知教。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.使跟從,使跟隨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂帶領。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·項羽本紀』:“沛公旦日從百餘騎來見項王。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢荀悅『漢紀·武帝紀六』:“文帝中年,感惟前後無益於邊,乃赫然發憤,遂身貫戎服,新御鞍馬,從六良家材力之士,馳射上林,講習戰陣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·溫水』:“王嘗從人止大石上,命作羹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從者白無水,王以劍擊石,出水,今竹王水是也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指先導;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
引導者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·齊管妾婧』:“甯戚欲見桓公,道無從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃爲人僕,將車宿齊東門之外。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>桓公因出,甯戚擊牛角而商歌,甚悲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>桓公異之,使管仲迎之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.往就;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
到。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晏子春秋·雜上十二』:“景公夜從晏子飲,晏子稱不敢與。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『〈抱朴子〉序』:“故權貴之家,雖咫尺弗從也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
知道之士,雖艱遠必造也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明夏桂洲『四邊靖·白鷗園漫興』套曲:“朝夕相從,笑談不了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“過從”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.聚合;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
歸屬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·漁父』:“同類相從,同聲相應,固天之理也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋孝宗乾道五年』:“擇其可行者與可去者或可留存者,各以其類相從,置簿錄上,以備他日采擇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.次;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
副。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北史·魏收傳』:“月滿如規,從夜則虧;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
槿榮於枝,望暮而萎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『唐律·名例·共犯罪造意爲首』:“‘共犯罪者’,謂二人以上共犯,以先造意者爲首,餘幷爲從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『請復國子監生徒狀』:“國子館學生三百人,皆取文武三品以上,及國公子孫從三品已上曾孫補充。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王家棫『世家』:“雖是僅僅一個從六品的‘小老爺’,他父親的官派是十足的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“從犯”、“從品”、“從屬”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.堂房親屬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『上襄陽於相公書』:“伏蒙示『文武順聖樂辭』、『天保樂詩』、『讀蔡琰〈胡笳辭〉詩』、『移族從幷與京兆書』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『夫人曾氏墓志銘』:“夫人,吾從女兄也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.指堂房親屬中的世、代。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『與楊京兆憑書』:“且柳氏號爲大族,五六從以來,無爲朝士者,豈愚蒙獨出數百人右哉?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.追逐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·湯誓』:“夏師敗績,湯遂從之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“從,謂逐討之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·桓公五年』:“祝聃射王中肩,王亦能軍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝聃請從之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“從之,謂追逐之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.追求。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·秦風·蒹葭』:“遡洄從之,道阻且長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
遡遊從之,宛在水中央。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡〈西京賦〉』:“捐衰色,從嬿婉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“『韓詩』曰:嬿婉之求。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.聽從;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
順從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·坤』:“或從王事,無成有終。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“或順從於王事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·大宗師』:“父母於子,東西南北,唯命之從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·書記』:“管仲下命如流水,使民從也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『上賈滑州書』:“與之進,敢不勉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
與之退,敢不從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四回:“我正愁進京去有舅舅管轄,不能任意揮霍,如今升出去,可知天從人願!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭小川『春暖花開』詩一:“人心有多高,春天有多好,春從人意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.和順;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
安順。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指各安其位、各守其職的局面或秩序。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公五年』:“昭子即位,朝其家衆,曰:‘豎牛禍叔孫氏,使亂大從。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引服虔曰:“使亂大和順之道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“從,順也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂其亂重要之順道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·入官』:“君子入官有此六者,則身安譽至而政從矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·符瑞志中』:“神鳥者,赤神之精也……鳴中五音,肅肅雍雍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>喜則鳴舞,樂則幽隱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>風俗從則至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.引申爲通順妥貼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『南陽樊紹述墓志銘』:“文從字順各識職,有欲求之此其躅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.如意;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
順遂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·少牢饋食禮』:“吉,則史韇筮,史兼執筮與卦以告於主人,占曰從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“從者,求吉得吉之言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·封禪』:“義勝欲則從,欲勝義則凶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『夢溪筆談·象數一』:“故其候有從、逆……之變,其法皆不同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若厥陰用事,多風,而草木榮茂,是之謂從;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
天氣明絜,燥而無風,此之謂逆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.任憑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
聽憑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐項斯『題令狐處士谿居』詩:“爲月窗從破,因詩壁重泥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蔣捷『霜天曉角·折花』詞:“人影窗紗,是誰來折花?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 折則從他折去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>知折去,向誰家?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鮮於樞『八聲甘州』套曲:“從人笑我愚和戇,瀟湘影裏且粧呆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十七:“兩段姻緣,各從其便。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.從事;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
參與。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公十六年』:“君之外臣至(郤至)從寡君之戎事,以君之靈,間蒙甲胄,不敢拜命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·主術訓』:“是猶貫甲胄而入宗廟,被羅紈而從軍旅,失樂之所由生矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『故太常博士吳君墓碣』:“初,君從進士試,屢不中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.謂采取某種方針或方法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢班固『白虎通·考黜』:“君子重德薄刑,賞宜從重。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·練字』:“自晉來用字,率從簡易。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時幷習易,人誰其難?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平廣記』卷一七九引唐薛用弱『集異記·王維』:“後由此事,皆從寬典;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
至於貶黜,亦獲善地。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·老門生三世報恩』:“又替他糾合同年,在各衙門懇求方便,蒯公遂得從輕降處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三三回:“查出下落,如果是失迷的隱瞞的,怎能便由他隱瞞失迷,只要不究他的以往,便是我家從寬了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張天翼『最後列車』:“這是三樁大的。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>還有幾百件小事,茲從略。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.見“從從”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
23.經由;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
經過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·濁漳水』:“今河所從,去大陸遠矣,館陶北屯氏河,其故道與?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蔡絛『鐵圍山叢談』卷一:“世傳仁祖一日行從大慶殿,望見有醉人臥於殿陛間者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
24.古代算術中的術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶和數或乘積。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『夢溪筆談·象數一』:“相因以求從,相消以求負,從負相入,會一術以御日行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
25.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
由。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>介紹動作行爲發生的處所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公二年』:“晉靈公不君……從臺上彈人,而觀其辟丸也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢袁康『越絕書·外傳記越地傳』:“勾踐伐吳,霸關東,從瑯玡起觀臺,臺周七里,以望東海。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·賞譽』:“恒大司馬病。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謝公往省病,從東門入。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陳鵠『耆舊續聞』卷一:“有一士人從貴宦幕外過,見其女樂甚都。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王蒙『組織部新來的年輕人』九:“積水潺潺地從馬路兩邊的泄水池流下去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
26.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>介紹動作行爲發生的時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『盆池』詩之二:“從今有雨君須記,來聽蕭蕭打葉聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“從今”、“從此”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
27.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>介紹動作行爲發生的對象。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢趙曄『吳越春秋·勾踐陰謀外傳』:“越國洿下,水旱不調,年穀不登,人民飢乏,道荐飢餒,願從大王請糴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·逸民傳·韓康』:“時有女子從康買藥,康守價不移。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『樊紹述墓志銘』:“樊紹述既卒,愈將銘之,從其家求書。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>得書,號『魁紀公』者三十卷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
28.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>根據,依照。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>介紹動作行爲發生時憑借的事物或依據。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·黃帝』:“若能入火取錦者,從所得多少賞若。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·說山訓』:“聖人從外知內,以見知隱也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏賈思勰『齊民要術·笨麴幷酒』:“計六斗米,用水一斗,從釀多少,率以此加之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
29.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>就;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
隨即。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公六年』:“長惡不悛,從自及也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“從,隨從,猶今言跟著,表時間之速。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之以爲當作徒,不可從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
30.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從來。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十二:“這個就是說書的一片道學心腸,却從不曾講著道學。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第九回:“我家從沒有人敢做這樣事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『子夜』六:“范博文忽然感得從未有過的興奮,激發了從未有過的勇氣了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
31.連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從而;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
因而。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉言史『病僧』詩之二:“空林衰病臥多時,白髮從成數寸絲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『顯考武夷府君行狀』:“迨及屬纊,盡力營大事,一如少峰公。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從稱貸既廣,竭力以償,凡十年未嘗一飽食一煖衣也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
32.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢代有從成公。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『通志略·氏族五』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從②[zònɡㄗㄨㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』疾用切,去用,從。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“縱”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.直。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南北曰從,東西曰橫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·齊風·南山』:“蓺麻如之何,衡從其畝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·賦』:“有物於此……日夜合離,以成文章。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以能合從,又善連衡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“從,豎也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梁啟雄簡釋:“從借爲縱;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
衡借爲橫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·秦策二』:“廣從六里。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鮑彪注:“橫度爲廣,直爲從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.合縱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·忠孝』:“諸侯言從者曰‘從成必霸’;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
而言橫者曰‘橫成必王’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·魏策四』:“山東之從,時合時離,何也哉?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金元好問『天門引』:“秦王深居不得近,從破衡成欲誰信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.放縱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮上』:“敖不長,欲不可從,志不可滿,樂不可極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“從,放縱也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·酒誡』:“目之所好,不可從也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『王制二』:“富而能約,不從以敗禮;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
貴而能戒,不恫以好逸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.縱然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公二年』:“從其有皮,丹漆若何?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“從同縱,讓步連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言縱令有皮,但丹漆難給,將若之何。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從③[cōnɡㄘㄨㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[cónɡㄘㄨㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“從容”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從④[zǒnɡㄗㄨㄥˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』祖動切,上蕫,精。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“從從”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從⑤[zōnɡㄗㄨㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』將容切,平鍾,精。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“蹤”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
后多作“蹤”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蹤跡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·刺客列傳』:“士固爲知己者死,今乃以妾尙在之故,重自刑以絶從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解:“本爲嚴仲子報仇訖,愛惜其事,不令漏泄以絶其蹤跡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“從跡”、“從狙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從⑥[sǒnɡㄙㄨㄥˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』足勇切,上腫,精。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“従”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“從”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“聳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·嚴助傳』:“兵者凶事,一方有急,四面皆從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王念孫『讀書雜志·漢書十一』:“從讀爲聳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聳,動也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言一方有急而四方皆聳動也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“慫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“從容”、“從諛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●從】