豐碩 發表於 2013-3-13 21:33:51

【漢語大詞典●徐徐】

<P align=center>【漢語大詞典●徐徐】<p><br>
1.遲緩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
緩慢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·困』:“來徐徐,困於金車。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高亨注:“徐徐,遲緩也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·國疾』:“夫辯國家之政事,論執政之得失,何不徐徐道理相喩,何至切切如此乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀李珣『女冠子』詞:“對花情脈脈,望月步徐徐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉阮今何處,絶來書。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊朔『泰山極頂』:“如果說泰山是一大幅徐徐展開的靑綠山水畫,那么這幅畫到現在才完全展開,露出畫卷最精彩的部分。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.安穩貌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
寬舒貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·應帝王』:“泰氏,其臥徐徐,其覺於於。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文引司馬彪云:“徐徐,安穩貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“徐徐,寬緩之貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐蕭穎士『江有楓』詩之五:“君子居焉,惟以宴醑,其樂徐徐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●徐徐】