豐碩 發表於 2013-3-12 16:04:28

【漢語大詞典●很】

<P align=center>【漢語大詞典●很】<p><br>
①[hěnㄏㄣˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡墾切,上很,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.違逆;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不聽從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·吳語』:“今王將很天而伐齊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“很,違也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·漁父』:“見過不更,聞諫愈甚,謂之很。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝齊王琰『冥祥記·何澹之』:“慧遠曰:‘……君能轉心向法,則此鬼自消。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>澹之迷很不革,頃之遂死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『史贊評議·貫高』:“高祖以驕失臣,貫高以很亡君。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂倔強執拗而不肯前行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·項羽本紀』:“猛如虎,很如羊,貪如狼,彊不可使者,皆斬之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏賈思勰『齊民要術·養羊』:“白羊性很,不得獨留。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.狠毒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
殘忍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后多作“狠”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·酒誥』:“厥心疾很,不克畏死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『雜說』之三:“即有平脅曼膚,顔如渥丹,美而很者,貌則人,其心則禽獸,又惡可謂之人邪!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『茶香室三鈔·彭天錫串戲』:“明張岱『夢憶』云:彭天錫串戲妙天下,多扮丑淨,千古之姦雄佞倖,經天錫之心肝,而愈很。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,今本『陶庵夢憶』作“狠”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.引申爲狂暴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『陸渾山火一首和皇甫湜用其韻』:“山狂谷很相吐吞,風怒不休何軒軒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.爭訟;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
爭斗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮上』:“很毋求勝,分毋求多。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“很,鬩也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂爭訟也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·常棣』“兄弟鬩於牆”毛傳:“鬩,很也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孔穎達疏:“很者,忿爭之名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>甚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
非常。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷二:“果要千金,也不打緊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>只是我大孺人很專會作賤人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儒林外史』第十九回:“這好的很了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>只是事不宜遲,老爺就要去辦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『東方』第五部第六章:“他很后悔,剛才一時發怒,消耗了過多的彈藥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●很】