豐碩 發表於 2013-3-8 21:39:13

【漢語大詞典●行旅】

<P align=center>【漢語大詞典●行旅】<p><br>
1.旅客。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王上』:“商賈皆欲藏於王之市,行旅皆欲出於王之塗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孟浩然『夜渡湘水』詩:“行旅時相問,潯陽何處邊?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·宦官傳二·陳奉』:“每託巡歷,鞭笞官吏,剽劫行旅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭小川『春暖花開』詩:“柳條揚手,爲田野招徠行旅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.出行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
旅行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝瞻『答靈運』詩:“歎彼行旅艱,深茲眷言情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『酬裴十六功曹巡府西驛途中見寄』詩:“遺我行旅詩,軒軒有風神。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸傅山『送高二亮歸平州』詩:“白頭羞苜飯,黃葉夢樓桑,吾道方行旅,無爲歧路傷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>許地山『海角的孤星』:“但因新人不慣行旅的緣故,他樂意把平生的蓄積盡量地傾瀉出來,爲他妻子定了一間頭等艙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.即行李。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●行旅】