豐碩 發表於 2013-3-8 11:39:34

【漢語大詞典●行】

<P align=center>【漢語大詞典●行】<p><br>
①[xínɡㄒㄧㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』戶庚切,平庚,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.(又讀háng)道路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“女執懿筐,遵彼微行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“行,訓爲道也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>步道謂之徑,微行爲牆下徑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·下賢』:“桃李之垂於行者,莫之援也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
錐刀之遺於道者,莫之舉也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『感二鳥賦』序:“貞元十一年,五月戊辰,愈東歸……見行有籠白烏白鸜鵒而西者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊樹達『積微居小學述林·詩周頌天作篇釋』:“行,『朱子集傳』訓爲路,是也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.(又讀háng)路程。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·六月』:“元戎十乘,以先啟行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集傳:“啟,開。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行,道也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶言發程也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老子』:“九層之臺,起於累土;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
千里之行,始於足下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.道理;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
事物的發展規律。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語三』:“慶鄭曰:‘下有直言,臣之行也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
上有直刑,君之明也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“行,道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·食貨志上』:“世之有飢穰,天之行也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引李奇曰:“天之行氣,不能常孰也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>或曰,行,道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.行走。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·唐風·杕杜』:“獨行踽踽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>豈無他人?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 不如我同父。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『無家別』詩:“久行見空巷,日瘦氣慘悽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李開先『寶劍記·夜奔』:“懷揣著雪刃刀,行一步哭號咷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸毛先舒『八月十六夜紀遊』:“夜已漸深,行三四里,寂無一人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.(車船)行駛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天運』:“夫水行莫如用舟,而陸行莫如用車。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀李珣『南鄕子』詞之七:“沙月靜,水煙輕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>芰荷香裡夜船行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>林庚白『車行』詩:“車行一路綠陰多,漸疾還徐上下坡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.運行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·洪範』:“日月之行,則有冬有夏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·去私』:“天無私覆也,地無私載也,日月無私燭也,四時無私行也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『短歌行』:“曈曈太陽如火色,上行千里下一刻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.謂圍棋下子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·說林訓』:“行一棋不足以見智,彈一弦不足以見悲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周書·儒林傳·樂遜』:“譬猶棋劫相持,爭行先後,若一行非當,或成彼利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋宋白『弈棋序』:“弈人之說,有數條焉:曰品、曰勢、曰行、曰局……行之道,安徐而應之者爲上,疾速而應之者爲中,躁暴而應之者爲下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.疏通,疏浚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·溝洫志』:“禹之行河水,本隨西山下東北去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“行謂通流也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.流動;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
流通。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·小畜』:“風行天上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·舉痛論』:“寒則腠理閉,氣不行,故氣收矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸厲鶚『晩步』詩:“水光知月出,花落見風行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.流行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
流傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢阮瑀『爲曹公作書與孫權』:“疫旱幷行,人兵減損。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李陽冰『〈草堂集〉序』:“今古文集,遏而不行,惟公文章,橫被六合,可謂力敵造化歟!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·陳宣帝太建元年』:“長鸞(韓長鸞),名鳳,以字行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『墳·宋民間之所謂小說及其后來』:“宋代行於民間的小說,與曆來史家所著錄者很不同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.傳布;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
散布。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十五年』:“言之無文,行而不遠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『送王屋山人魏萬還王屋』詩:“五峰轉月色,百里行松聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.謂斟酒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·大射』:“公又行一爵,若賓若長,唯公所賜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·漢光武帝建武元年』:“臘日,赤眉設樂大會,酒未行,群臣更相辯鬭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>徐興業『金甌缺』第九章四:“全體賓主入席后,行了第一巡酒,公相顫巍巍地高舉玉盅,向童貫說了一番祝他旗開得勝、馬到成功的好聽話。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.出遊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝惠連『搗衣』詩:“紈素既已成,君子行未歸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇轍『上樞密韓太尉書』:“太史公行天下,周覽四海名山大川,與燕、趙間豪俊交遊,故其文疏蕩,頗有奇氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>林覺民『絕筆書』:“前十餘日回家,即欲乘便以此行之事語汝;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
及與汝相對,又不能啟口。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.行裝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·曹相國世家』:“惠帝二年,蕭何卒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參聞之,告舍人趣治行,‘吾將入相’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>居無何,使者果召參。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸翁叔元『納蘭君哀詞』:“是歲冬,謂余曰:‘子久客,不一歸省墳墓?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 知子以貧故艱於行,吾爲子治行。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.去;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
離開。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語二』:“舟之僑告諸其族曰:‘衆謂虢亡不久,吾今乃知之……內外無親,其誰云救之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吾不忍俟之。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>將行,以其族適晉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“行,去也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王褒『洞簫賦』:“時奏狡弄,則彷徨翱翔,或留而不行,或行而不留。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元馬致遠『荐福碑』第三折:“雖然相公回、百姓安,則怕小生行、雨又來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.引申爲去世。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·知接』:“管仲有疾,桓公往問之,曰:‘仲父之疾病矣,將何以教寡人?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>管仲曰:‘齊鄙人有諺曰:“居者無載,行者無埋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今臣將有遠行,胡可以問。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“行,謂即世也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.葬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓下』:“始死,脯醢之奠;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
將行,遣而行之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
既葬而食之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“將行,將葬也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·莊公元年』:“生服之,死行之,禮也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.出嫁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·桓公九年』:“凡諸侯之女行,唯王后書。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“『詩·邶風·泉水』云:‘女子有行,遠父母兄弟’,『鄘風·蝃蝀』、『衛風·竹竿』亦皆云:‘女子有行,遠兄弟父母’,行,皆指出嫁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此行字義亦同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·喪服』“子嫁”漢鄭玄注:“凡女行於大夫以上曰嫁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·江水二』:“宋玉所謂天帝之季女,名曰瑤姬,未行而亡,封於巫山之陽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋無名氏『鬼董·周浩』:“汴人李氏,夫死,服將除,方謀再行,浩厚致媒幣,室之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.前往。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·秦風·無衣』:“王於興師,修我甲兵,與子偕行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“行,往也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『菩薩泉銘敘』:“初送武昌寒溪寺,及偘遷荊州,欲以像行,人力不能動,益以牛車三十乘,乃能至舩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舩復沒,遂以還寺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.返還。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·貴因』:“武王至鮪水,殷使膠鬲候周師,武王見之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膠鬲曰:‘西伯將何之?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 無欺我也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>武王曰:‘不子欺。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>將之殷也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膠鬲曰:‘朅至?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>武王曰:‘將以甲子至殷郊,子以是報矣。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膠鬲行,天雨日夜不休。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“行,猶還也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.經曆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·問』:“城粟軍糧,其可以行幾何年也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尹知章注:“行,由經。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“行年”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.做;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
從事某種活動。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·湯誓』:“非台小子,敢行稱亂,有夏多罪,天命殛之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元湯式『一枝花·題白梅深處』套曲:“意會神交,想得到行得到,一逢春一遇著。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
23.行動。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·更法』:“疑行無成,疑事無功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·謝安傳』:“溫(桓溫)入赴山陵,止新亭,大陳兵衞,將移晉室,呼安及王坦之,欲於坐害之……安神色不變,曰:‘晉祚存亡,在此一行。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
24.實施。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·繫辭上』:“形而上者謂之道,形而下者謂之器,化而裁之謂之變,推而行之謂之通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“因推此以可變而施行之,謂之通也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋秦觀『主術』:“政事之臣得以舉其職,議論之臣得以行其言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸查繼佐『徐光啟傳』:“故讀之者不辭凡思五六指,猝未易識,而實可試諸行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
25.使用;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行使。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·天官·庖人』:“凡用禽獸,春行羔豚,膳膏香。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“言行者,義與用同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張衡『四愁詩』序:“衡下車,治威嚴,能內察屬縣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>姦滑行巧劫,皆密知名,下吏收捕,盡服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>擒諸豪俠,遊客悉惶懼逃出境。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷一:“其地,道不拾遺,百里往還,不裹糧,不購芻秫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不行銀錢,以粟布交易。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱自淸『背影』:“行李太多了,得向腳夫行些小費,才可過去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
26.賞賜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
給予。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·夏官·羅氏』:“中春,羅春鳥獻鳩以養國老,行羽物。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“行謂賦賜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·樂成』:“魏氏之行田也以百畝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·高帝紀下』:“法以有功勞行田宅,今小吏未嘗從軍者多滿,而有功者顧不得。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引蘇林曰:“行,猶付與也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
27.謂兼攝官職。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·陳俊傳』:“是時太山豪傑多擁衆與張步連兵,吳漢言於帝曰:‘非陳俊莫能定此郡。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於是拜俊太山太守,行大將軍事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·後漢高祖乾祐元年』:“丙寅,以益(侯益)兼中書令,行開封尹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明王鏊『震澤長語·官制』:“宋朝列銜,凡階高官卑則稱行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋理宗紹定五年』:“金平章侯摯,朴直無藴藉,朝士輕之,久致仕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兵事急,徐州行尙書省闕,無敢行者,復拜摯平章政事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
28.能干。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>方紀『三峽之秋』:“‘你眞行啊!’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其中的一個說,‘在這許多專家面前,侃侃而談!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>康濯『太陽初升的時候·買牛記』:“兒說娘不行,幷比劃著娘上地的架勢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
29.可以。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋朱熹『省察』:“文字講說得行而意味未深者,正要本原上加功。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
30.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>將,將要。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·算地』:“民勝其地務開。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>地勝其民者事徠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>開則行倍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高亨注:“行,將也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄·記事一』:“<旁舍生>乃謀於妻,以女鬻於商人,得錢四十萬,行與父母訣,此所以泣之悲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太平天國洪仁玕『誅妖檄文』:“咸豊妖首於七月十有六日已經喪亡,所立妖崽,今尙未滿五歲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行見權奸得志,禍變尋生,餘燼雖存,不久自灰滅矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
31.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又,也,再。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹丕『與朝歌令吳質書』:“間者歷覽諸子之文,對之抆淚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>既痛逝者,行自念也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代王定保『唐摭言·慈恩寺題名遊賞賦詠雜記』:“樂天時年二十七,省試『性習相近遠賦』、『玉水記方流詩』,攜之謁李涼公逢吉……逢吉行攜行看,初不以爲意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元王氏『粉蝶兒·寄情人』套曲:“我這裡行想行思,行寫行讀,雨淚如珠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“行取”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
32.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>輒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
即。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·孝武本紀』:“<神君>時晝言,然常以夜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子祓,然后入。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因巫爲主人,關飲食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所欲者言行下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解引李奇曰:“神所欲言,上輒爲下之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·華佗傳』:“若當針,亦不過一兩處,下針言‘當引某許,若至,語人。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>病者言‘已到’,應便拔針,病亦行差。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
33.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>正;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·樊酈滕灌列傳』:“漢王急,馬罷,虜在後,常蹶兩兒欲棄之,嬰(夏侯嬰)常收,竟載之,徐行面雍樹乃馳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王怒,行欲斬嬰者十餘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢宋子侯『董嬌嬈』詩:“春風東北起,花葉正低昂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不知誰家子,提籠行采桑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『陪杜侍御遊湘西兩寺』詩:“大廈棟方隆,巨川檝行剡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
34.樂曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·司馬相如列傳』:“酒酣,臨邛令前奏琴曰:‘竊聞長卿好之,願以自娛。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>相如辭謝,爲鼓一再行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司馬貞索隱:“行者,曲也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此言鼓一再行,謂一兩曲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
35.古詩的一種體裁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王灼『碧雞漫志』卷一:“古詩或名曰樂府,謂詩之可歌也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故樂府中有歌有謠,有吟有引,有行有曲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋姜夔『白石詩話』:“體如行書曰行,放情曰歌,兼之曰歌行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋趙德操『北窗炙輠』卷上:“凡歌始發聲,謂之引……既引矣,其聲稍放焉,故謂之行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行者,其聲行也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
36.漢字字體的一種,即行書。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·柳公權傳』:“大中初,轉少師,中謝,宣宗召昇殿,御前書三紙……賜錦綵、甁盤等銀器,仍令自書謝狀,勿拘眞行,帝尤奇惜之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元史·趙孟頫傳』:“篆、籀、分、隸、眞、行、草書,無不冠絶古今,遂以書名天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『意中緣·畫遇』:“[外]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>:有名人書畫借幾幅看。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[淨]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>:這等還是要古人的?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 今人的?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 若要古人的,有羊眞、孔草、蕭行、范篆,宋徽宗的鷹、蘇東坡的竹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
37.舊時官吏判文牘,於可行之事,例在文尾署“行”字,以示照准施行之意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蓋始於宋孝宗淳熙六年(公元1179年)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此前,不論內批、三省批答或六部批答一律用“依”字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周必大奏請六部批答改用“行”字,以嚴上下之別。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉旨允行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遂相沿成制。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱宋周必大『論依字』、淸沈濤『銅熨斗齋隨筆』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
38.官名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即行人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·小匡』:“王子城父爲將,弦子旗爲理,甯戚爲田,隰朋爲行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尹知章注:“行,謂行人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
39.路神名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即行神。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·月令』:“<孟冬之月>其祀行,祭先腎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
40.(又讀héng)佛教語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戒行,指學佛學道的人遵守戒律刻苦修道的行爲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·孝義傳上·何伯璵』:“伯璵卒,幼璵末好佛法,翦落長齋,持行精苦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏楊衒之『洛陽伽藍記·凝圓寺』:“地形高顯,下臨城闕,房廡精麗,竹柏成林,實是淨行息心之所也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『贈別宣上人』詩:“性眞悟泡幻,行潔離塵滓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
41.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示斟酒的遍數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晏子春秋·外篇上十二』:“景公築長庲之臺,晏子侍坐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>觴三行,晏子起舞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『訓儉示康』:“吾記天聖中,先公爲郡牧判官,客至未嘗不置酒,或三行五行,多不過七行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸納蘭性德『淥水亭雜識』卷二:“遼曲宴宋使:酒一行,觱篥起歌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
酒三行,手伎入;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
酒四行,琵琶獨彈,然後食入,雜劇進。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
42.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢有行巡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『後漢書·光武帝紀下』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行②[xínɡㄒㄧㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』下更切,去映,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.行爲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·樂記』:“禮以道其志,樂以和其聲,政以一其行,刑以防其姦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·非十二子』:“縱情性,安恣睢,禽獸之行,不足以合文通治。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉應貞『晉武帝華林園集詩』:“無理不經,無義不踐,行捨其華,言去其辯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第九三回:“狼心狗行之輩,滾滾當道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.品行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
德行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·酒誥』:“天降威,我民用大亂喪德,亦罔非酒惟行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九章·橘頌』:“年歲雖少,可師長兮;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行比伯夷,置以爲像兮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢楊惲『報孫會宗書』:“竊自念過已大矣,行已虧矣,長爲農夫以沒世矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.巡視。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·樂記』:“釋箕子之囚,使之行商容而復其位。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“行,猶視也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·立政』:“行鄕里,視宮室,觀樹藝,簡六畜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·安帝紀』:“遣謁者分行虛實,舉災害,賑乏絶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·濁漳水』:“賊不自安,世祖令其歸營,乃輕騎行其壘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.行蹤,事跡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“行跡”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行③[hánɡㄏㄤˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡郞切,平唐,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.軍隊的行列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·常武』:“左右陳行,戒我師旅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“行,列也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公三年』:“晉侯之弟揚干亂行於曲梁,魏絳戮其僕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“行,陳次。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九歌·國殤』:“淩余陣兮躐余行,左驂殪兮右刃傷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指人或物排成的行列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·辯土』:“衡行必得,縱行必術。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>正其行,通其風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“行,行列也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀薛昭蘊『浣溪沙』詞之一:“紅蓼渡頭秋正雨,印沙鷗跡自成行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸朱彛尊『登滕王閣』詩:“霓旌千騎入,玉佩幾行趨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.排列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『鶡冠子·王鈇』:“列星不亂,各以序行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『雨晴』詩:“塞柳行疎翠,山梨結小紅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.用長的針腳將棉絮等活計連綴起來。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃六鴻『福惠全書·保甲·簡驗壯丁』:“其伍長壯丁,須各備行綿撞帽一頂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上綴號帶,傍垂遮耳護項,內綴兜頦帽繩,身置重綿疊布密行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.古兵制,二十五人爲一行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公十一年』:“鄭伯使卒出豭,行出犬雞,以詛射潁考叔者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“百人爲卒,二十五人爲行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.行業。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>原指工商業中的類別,后亦泛稱職業。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳自牧『夢粱錄·民俗』:“士農工商諸行百戶衣巾裝著,皆有等差。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明田汝成『西湖遊覽志餘·委巷叢談五』:“<杭州>乃今三百六十行,各有市語,不相通用,倉猝聆之,竟不知爲何等語也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『茶館』第二幕:“有什么法子呢!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 隔行如隔山,你老得開茶館,我老得干我這一行!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.店鋪;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
商行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·食貨志上』“商賈大者積貯倍息,小者坐列販賣”唐顏師古注:“列者,若今市中賣物行也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋灌圃耐得翁『都城紀勝·諸行』:“市肆謂之行者,因官府科索而得此名,不以其物小大,但合充用者,皆置爲行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『湖南農民運動考察報告·十四件大事』:“普遍禁止用谷米煮酒熬糖,糟行糖行叫苦不迭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.器物質量差、不堅實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·地官·胥師』:“察其詐僞飾行儥慝者而誅罰之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經義述聞·周官上』:“古人謂物脆薄曰行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王符『潛夫論·浮侈』:“以完爲破,以牢爲行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>汪繼培箋:“古者謂物不牢爲‘行’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.猶言這里、那里。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示處所,多用於稱謂后面。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周邦彦『風流子』詞:“最苦夢魂,今宵不到伊行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第五一回:“那婆娘要逞好手,又去知縣行說了,定要把雷橫號令在勾欄門首。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸楊潮觀『荀灌娘圍城救父』:“我只得屈身軀代親哀告,難道是我爹行錯認賢豪?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.們;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指人,表示復數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明賈仲名『金安壽』第二折:“便那女娘行心思十分巧,其實的刺不成、綉不到。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十二:“唐太守一時取笑之言,只道他(趙娟)不以爲意,豈知姉妹行中心路最多,一句開心,陡然疑變。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用於成行的東西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·行論』:“燕王聞之,泣數行而下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『絕句』之三:“兩箇黃鸝鳴翠柳,一行白鷺上靑天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸楊潮觀『寇萊公思親罷宴』:“穩不住齊眉拄杖,猛將咱玉山頽放。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>原來是歌舞連宵,蠟淚千行,堆徧迴廊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行④[hánɡㄏㄤˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』下浪切,去宕,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.輩分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·汲鄭列傳』:“<鄭莊>年少官薄,然其遊知交皆其大父行,天下有名之士也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋趙彦衛『云麓漫鈔』卷五:“婦謂夫之父曰舅,夫之母曰姑……子謂母之兄弟曰舅,父之姉妹亦曰姑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>皆言與父母行同故也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王士禛『池北偶談·談異六·老僧』:“<張翁>自言與雍丘孟調之曾大父遊,歷歷能道其平生遊獵處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孟氏兄弟嚴事之,如曾大父行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.排行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸鈕琇『觚賸·蛟橋幻遇』:“宜興許郞,行二,農家子也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三三回:“我行二;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
我小時候的小名兒就叫做二韃子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『我的童年』第一篇二:“所以我的乳名叫著文豹,因爲行八,我母親又叫我是八兒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行⑤[hànɡㄏㄤˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』下浪切,去宕,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
剛強貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“行行”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
行⑥[hénɡㄏㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
口語中稱僧道修行的功夫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“行望”、“道行”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●行】