【漢語大詞典●巖窔】
<P align=center>【漢語大詞典●巖窔】<p><br>亦作“巖穾”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.山的深處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『文選·揚雄<甘泉賦>』:“雷鬱律於巖窔兮,電倏忽於牆藩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>李周翰注:“巖窔,山之深處也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸姚鼐『遊雙溪記』:“余以不肖,不堪世用,亟去早匿於巖窔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.幽深貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·司馬相如列傳』:“夷嵏築堂,纍臺增成,巖穾洞房,俛杳眇而無見,仰攀撩而捫天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]