【漢語大詞典●崛崎】
<P align=center>【漢語大詞典●崛崎】<p><br>陡峭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
峭拔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『文選·司馬相如<上林賦>』:“南山峩峩,巖陁甗錡,嶊崣崛崎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>李善注引張揖曰:“崛崎,斗絶也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>呂向注:“嶊崣、崛崎,嶮貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>此指山勢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐朱逵『懷素上人草書歌』:“轉腕摧鋒增崛崎,秋毫繭紙常相隨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>此指書法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]