豐碩 發表於 2013-3-6 22:53:19

【漢語大詞典●崩】

<P align=center>【漢語大詞典●崩】<p><br>
①[bēnɡㄅㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』北滕切,平登,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.倒塌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·十月之交』:“百川沸騰,山塚萃崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·武帝紀』:“山陵不崩,川谷不塞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『改葬服議』:“改葬者,爲山崩水湧毀其墓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.敗壞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·陽貨』:“君子三年不爲禮,禮必敗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
三年不爲樂,樂必崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王符『潛夫論·務本』:“守本離末則仁義興,離本守末則道德崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『與孟尙書書』:“楊墨交亂,而聖賢之道不明,則三綱淪而九法斁,禮樂崩而夷狄橫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.潰散。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·魏策一』:“夫使士卒不崩,直而不倚,撓揀而不辟者,此吳起餘教也,臣不能爲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·大遼水』:“乘其不整,縱兵擊之,虜衆大崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沙汀『記賀龍』五:“在陽曲,我們一個新兵連隊遭到敵人襲擊,打崩了,連長打死了,大家舉出一個號目來收容,收容了七八十個人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.分解;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
分裂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『前茅·哀時古調』:“富貴在天生有命,一朝屍被五牛崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“崩雲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.迸射;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
迸裂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明徐弘祖『徐霞客遊記·黔遊日記一』:“水由葉上漫頂而下,搗珠崩玉,飛沫反湧,如煙霧騰空。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>田間『趕車傳』上:“炸得地堡崩上天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.引申爲迸發。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:他憋了半天才崩出一句話。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.炸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高纓『達吉和她的父親』:“咱們要把它崩掉,讓空中水渠從那兒過去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.關系破裂,鬧僵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周而復『上海的早晨』第三部三五:“湯阿英擔心譚招弟火樣的脾氣,別談崩了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茹志鵑『百合花』:“我估計一定是他說話不對,說崩了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.槍斃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『暴風驟雨』第一部四:“光他動動嘴,向森田告狀,擱槍崩掉的人,本屯就有好幾個。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊朔『北線』:“機槍一下子停了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>那個公鴨嗓子惡狠狠地叫起來:‘你打不打?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 不打我先崩了你!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.古代稱帝王、皇后之死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『春秋·隱公三年』:“三月庚戌,天王崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮下』:“天子死曰崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·五行志中之上』:“即位五年,王太后乃崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋樂史『廣卓異記·五朝爲太后』:“康帝崩,獻后臨朝,此其祥也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『痛史』第五回:“使者看得呆了,以爲不是太后便是皇帝崩了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.特稱一般人死亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉景夫『內侍王守琦墓志』:“大中三載,退歸私第,因寢疾,崩於歲十二月十五日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.痛心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“崩傷”、“崩感”、“崩鯁”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.奔,奔騰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.血崩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>中醫指血下多而速。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·陰陽別論篇』:“陽加於陰謂之汗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
陰虛陽搏謂之崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“崩漏”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂刀、斧等因磕碰而卷刃或缺口。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉紹棠『靑枝綠葉』:“你們河邊那四十畝棒子,秧子小樹似的,鐮刀不鋒利,非得崩刃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:刀使崩了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.通“倍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>背叛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·非攻上』:“是故使治官府,則不盜竊,守城則不崩叛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓間詁:“崩當爲倍之叚字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尙賢中篇』云:‘守城則倍畔。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶此下文‘守城則崩叛’也……倍與崩一聲之轉,古字通用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明代有崩愈堅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『續通志·氏族略六』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●崩】