豐碩 發表於 2013-3-6 22:14:52

【漢語大詞典●崖】

<P align=center>【漢語大詞典●崖】<p><br>
①[yáㄧㄚˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』五佳切,平佳,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』魚羈切,平支,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“崕”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.山或高地陡立的側面。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢馬融『長笛賦』:“惟籦籠之奇生兮,於終南之陰崖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韋應物『至西峰蘭若受田婦饋』詩:“攀崖復緣澗,遂造幽人居。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『創業史』第一部題敘:“面對著黑壓壓的終南山,下堡村座落在黃土高原的崖底下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.岸邊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·勸學』:“玉在山而草木潤,淵生珠而崖不枯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“崖,岸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『解嘲』:“譬若江湖之崖,渤澥之島,乘雁集不爲之多,雙鳬飛不爲之少。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉木華『海賦』:“於是禹也,乃鏟臨崖之阜陸,決陂潢而相沷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.邊際;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
界域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·山木』:“君其涉於江而浮於海,望之而不見其崖,愈往而不知其所窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·本經訓』:“鑿汙池之深,肆畛崖之遠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“崖,垠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.引申爲約束。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“崖檢”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.謂人性格孤高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『館中祭丁元珍文』:“子之爲人,渾厚平易,不阻爲崖,不巧爲機。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·張詠傳』:“自號乖崖,以爲‘乖’則違衆,‘崖’不利物也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“崖然”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.見“崖崖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.見“崖柴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●崖】