豐碩 發表於 2013-3-6 22:07:26

【漢語大詞典●峻險】

<P align=center>【漢語大詞典●峻險】<p><br>
亦作“峻嶮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
險峻,高而陡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡<西京賦>』:“襄岸夷塗,脩路峻險。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>薛綜注:“峻,陡也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
險,危也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢班昭『東征賦』:“既免脫於峻嶮兮,歷滎陽而過卷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『入蜀記』:“洞大如三間屋,有一穴通人過,然陰黑峻嶮,尤可畏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李東陽『山行記』:“凡爲殿五層,最上有小殿,極峻險。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●峻險】