豐碩 發表於 2013-3-5 16:28:32

【漢語大詞典●峻】

<P align=center>【漢語大詞典●峻】<p><br>
①[jùnㄐㄩㄣˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』私閏切,去稕,心。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』祖峻切,去稕,精。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“嶲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“葰”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“陖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.高;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
陡峭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語九』:“高山峻原,不生草木。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·夸飾』:“是以言峻則嵩高極天,論狹則河不容舠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『送廖道士序』:“衡之南八九百里,地益高,山益峻,水淸而益駛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸顧炎武『再謁天壽山陵』詩:“諸陵何崔嵬,不改蒼然色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>下蟠厚地深,上峻靑天極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申指聲望的崇高、地位的高貴、品行的高超等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·林聰傳』:“聰以舊德召用,持大體,秉公論,不嚴而肅,時望益峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“峻宇彫牆”、“峻爵”、“峻特”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.增高,加高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·世祖紀下』:“群臣白帝更峻京邑城隍,以從『周易』設險之義。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周書·於謹傳』:“移郭內居民,退保子城,峻其陴堞,以待援至,是其中策。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴名世『樊川書院碑記』:“爰新其堂,爰峻其宇,既改舊觀,亦資攻苦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.引申爲提升;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
提高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『劉統軍碑』:“既長事官,峻之大夫,其償未塞,僕射以都。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·補遺四』:“皆因權倖,漸峻官名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>開元元年,改左右僕射爲左右丞相,是官號之不正也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『契丹國志·天祚帝本紀』:“乃峻加蕭遐買等爵賞以慰其心。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“峻德”、“峻命”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.嚴酷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
嚴厲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·淮南衡山列傳』:“政苛刑峻,天下熬然若焦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·袁粲傳』:“湣孫峻於儀範,廢帝倮之迫使走,湣孫雅步如常。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『田家』詩之二:“各言官長峻,文字多督責。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄·記事二』:“元祐中,韓丞相玉汝帥長安,修石橋,督責甚峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸和邦額『夜譚隨錄·陸珪』:“乃翁督責過峻,三妹嬌養慣,哭泣竟日,目盡腫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.猛烈。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“峻劑”、“峻藥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.湍急;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
急迫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·江水二』:“江水又東歷荊門、虎牙之間……水勢急峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀杜光庭『虯髯客傳』:“數日,亦聞追討之聲,意亦非峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.指文筆剛勁挺拔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·風骨』:“若能確乎正式,使文明以健,則風淸骨峻,篇體光華。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐殷璠『河嶽英靈集·岑參』:“參詩語奇體峻,意亦造奇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.書法運筆方法的一種。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張彦遠『法書要錄·述書賦下·字格』:“峻,頓挫穎達曰峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>康有爲『廣藝舟雙楫·本漢』:“又書法每苦落筆爲難,雖云峻落逆入,此亦言意耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.弓的掛弦處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·考工記·弓人』:“凡爲弓,方其峻而高其柎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“峻,即簫,上隆起而有隅棱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓正義引戴震曰:“峻,蓋簫之柱弦者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曾國藩『復李眉生書』:“亦有與本義全不相涉,而借此字以名彼物者……峻,高也,虛字也,而弓之掛弦處名曰峻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●峻】