豐碩 發表於 2013-3-5 15:47:39

【漢語大詞典●峙】

<P align=center>【漢語大詞典●峙】<p><br>
①[zhìㄓˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』直里切,上止,澄。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“崻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.聳立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張衡『西京賦』:“通天訬以竦峙,徑百常而莖擢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元薩都剌『遊虎丘山』詩:“孤嶂峙平疇,松杉夾飛嶺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴名世『雁蕩記』:“靈巖在靈峰之西展旗峙其左,天柱峙其右。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『登廬山』詩:“一山飛峙大江邊,躍上蔥蘢四百旋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂相對聳立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪正燮『癸巳類稿·台灣府屬渡口考』:“自雞籠山,蔥翠層疊,而南,山南北峙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷六:“其山脈自長白山之陽,東南走四千餘里,而至釜山際海,與日本對馬島相峙,一帆半日可達。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.站立;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
樹立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·河間孝王開傳』:“侍郞贊拜,景峙不爲禮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“峙,立也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『太子太傅田公墓志銘』:“公所設施,事趣可,功期成,因能任善,不必己出,不爲獨行異言,以峙聲名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.水中土丘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡〈西京賦〉』:“散似驚波,聚以京峙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>薛綜注:“京,高也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>水中有土曰峙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.通“庤”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>儲備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·費誓』:“峙乃糗糧,無敢不逮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“峙,具也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>預貯米粟謂之儲峙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·朱忠亮傳』:“屯普潤,開田峙糧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷三:“且耕且牧,以峙其食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.通“恃”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>憑藉,依賴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『大理丞楊君墓志銘』:“然峙其能,奮其氣,不治防畛以取道於世,故終於無所就以窮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
峙②[shìㄕˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“崻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
地名用字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>山西省有繁峙縣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●峙】